این آغاز پیام «فرانچسکو توتی» افسانه‌ای در بازی خداحافظی‌اش از تیم رُم بود.
او كه در ميانه‌ي زمين ورزشگاه المپيك رم ايستاده بود، خطاب به هوادارانش ادامه داد: «زمان، روي شانه‌هاي من زد و گفت، ديگر نمي‌تواني از بوي چمن زمين فوتبال لذت ببري. آفتاب چشم‌هايت را مي‌زند و نمي‌تواني دروازه‌ي حريف را ببيني و آدرنالين، ذره‌ذره‌ي تو را از درون مي‌بلعد.
اصلاً آسان نيست که بخواهيد نور را ناگهان خاموش کنيد. من مي‌ترسم. اين ترس از جنس همان ترسي نيست که در آستانه‌ي دروازه ايستاده‌اي و بايد ضربه‌ي پنالتي بزني. اين‌بار ديگر قادر نيستم آينده را از لابه‌لاي سوراخ‌هاي تور دروازه ببينم. فقط با حمايت شماست که مي‌توانم اين برگه از دفتر زندگي‌ام را ورق بزنم و به ماجراجويي‌هاي جديد سلام کنم.»
کاپيتان تيم رم خداحافظي‌اش را با اين جملات ادامه داد: «کاپيتان اين تيم بودن، افتخار بزرگي براي من بود. بعد از اين ديگر با قدرت و تکنيک پاهايم شما را به‌وجد نخواهم آورد، اما قلبم هميشه و همواره با شما خواهد بود. حالا از اين پله‌ها به رختکن مي‌روم، جايي که مثل يك مادر، توتي کودک را در آغوش مي‌گيرد و در پايان يک مرد است که آن‌جا را ترک مي‌کند.»
زمان مي‌آيد و مي‌گذرد و مي‌رود. اگر امروز نوجوان باشيد آن نوجوان 16ساله را به‌خاطر نداريد كه پس از سه سال حضور در تيم جوانان رم، در 28 مارس 1993 براي اولين‌بار با پيراهن تيم رم در مقابل تيم برشا به زمين آمد.
او يك سال بعد اولين گلش را در چهارم سپتامبر 1994 ميلادي در تساوي يك بر يك تيم رم در مقابل فوجا به ثمر رساند. او كم‌كم رشد كرد و كم‌كم به بهترين مهاجم تيم رم و تيم ملي ايتاليا تبديل شد.
حالا 25 سال از عضويت او در تيم رم مي‌گذرد و او از معدود بازيكن‌هاي فوتبالي است كه تمام عمر فوتبالي‌اش را به يك پيراهن و يك تيم وفادار ماند و هرگز رم را ترك نكرد. توتي يك‌شنبه هفتم خرداد (28 مه 2017)، در آخرين بازي رم در ليگ در مقابل جنوا براي هميشه از دنياي فوتبال خداحافظي كرد و افسانه‌اي شد.
او در مجموع 786 بازي با پيراهن رم، 307 گل براي اين تيم به ثمر رساند كه 205تاي آن را در سريآ زد و دومين گلزن برتر سريآ به حساب مي‌آيد. او به همه‌ي افتخاراتي كه يك فوتباليست آرزو دارد برسد رسيد، از قهرماني در سريآ گرفته تا قهرماني در جام‌جهاني و جام ملت‌هاي اروپا.
دنيله دِ‌روسي، هافبك 33ساله‌ي تيم رم كه خودش نيز از دوران نوجواني تا امروز، 17 سال است در رم بازي كرده، در مصاحبه‌اي با روزنامه‌ي «گازِتا دِلو اِسپورت» درباره‌ي فرانچسکو توتي گفت: «بعضي از مردم، عادي نيستند و داستان زندگي‌شان هم معمولي نيست. منظورم بازيکنان فوتبال است. در جايي خواندم در فوتبال، نبرد واقعي براي پوشيدن پيراهني با يک شماره براي 25 سال است؛ اين حقيقت دارد.
من مي‌دانم که ماندن در يک تيم براي سا‌ل‌هاي زياد چه معنايي دارد و تازه در صورتي هم که هميشه همه‌چيز مطابق ميلت پيش نرود.
توتي، جايزه‌اش را در جاي ديگري گرفت. او توانست يک شهر را با هم متحد کند و اين دستاورد بزرگ زندگي حرفه‌اي اوست.»
* * *
به جز دنيله دروسي، فوتباليست‌هاي بسيار ديگري هم در صفحه‌ي اينستاگرامشان به خداحافظي توتي از دنياي فوتبال واكنش نشان دادند.
پائولو مالديني، ستاره‌ي سابق تيم آ.ث.ميلان و تيم ملي ايتاليا:
براي ارسال کفش‌هاي يادگاري آخرين بازي‌ات در رم ازت متشكرم فرانچسكو توتي، اما بيش‌تر متشکرم از اين‌که به من و ميليون‌ها هوادار فوتبال، لذت تماشاي يک بازي مهيج را هديه کردي. از اين لحظه‌هاي خاص لذت ببر.
روبرتو مانچيني، سرمربي ايتاليايي تيم زنيت سن‌پترزبورگ:
توتي عزيز، هرکاري که از اين به بعد قصد انجامش را داري بکن، اما هيچ‌وقت از شماره‌ي 10 بودن دست نکش. در همه‌چيز موفق باشي.
جيانلوييجي بوفون، دروازه‌بان تيم يوونتوس و تيم ملي ايتاليا:
ما با هم بزرگ شديم. در برابر هم به‌عنوان دو رقيب ايستاديم. شادي‌ها و غم‌هايمان را با هم تقسيم کرديم. زندگي خوبي داشته باشي فرانچسکو. هر چه برايت پيش آيد و در هرکاري که مي‌کني، بهترين‌ها برايت رقم بخورد.
الساندرو فلورنزي، هافبك 26ساله‌ي تيم رم:
تو هميشه اين‌جا بودي... در فکر من؛ از وقتي کوچک بودم، هميشه آرزو داشتم روزي مثل تو باشم. مثل آرزوي همه‌ي بچه‌هايي که براي اولين‌بار به توپ ضربه مي‌زنند.
تو هميشه اين‌جا بودي. وقتي توانستم وارد «سريآ» شوم، فقط يک نگاه کوتاه از جانب تو کافي بود تا احساس امنيت کنم. چشمانت به من مي‌گفت: «نگران نباش. همه‌چيز درست مي‌شود.»
تو هميشه اين‌جا بودي. وقتي اولين گلم را در سريآ زدم، به پيشاني‌ام ضربه زدي و فهميدم رؤيا تمام شده؛ من يکي از شماها شده‌ام.
تو هميشه اين‌جا بودي و هميشه اين‌جا خواهي بود. براي من و براي آن‌ها که عاشق فوتبالند و براي اين شهر... دوستت دارم.
کوين استروتمن، هافبك 29ساله‌ي هلندي تيم رم:
نمي‌توانم کلمه‌هاي مناسب را پيدا کنم. افتخار بزرگي برايم بود که با شما هم‌بازي بودم. شما خودِ رم هستيد. شما بي‌نظيريد، کاپيتان.
رائول، مهاجم و ستاره‌ي سابق تيم رئال‌مادريد و تيم ملي اسپانيا:
براي همه‌چيز متشكرم کاپيتان.
السيون بكر، دروازه‌بان 24ساله‌ي برزيلي تيم رم:
يک انسان بي‌نظير، يک قهرمان مطلق... باعث افتخارم است که با شما در يک تيم بازي کردم، کاپيتان بزرگ!
كوستاس مانولاس، مدافع 25ساله‌ي يوناني تيم رم:
براي همه‌چيز متشكرم! براي هميشه در قلب من خواهي بود. براي ابد دوست مي‌مانيم.
در مراسم خداحافظي/ عكس: وينچنزو پينتو، آژانس خبري فرانسه