به گزارش همشهري، خنداننده شو كه تازه‌ترين تلاش رامبد جوان و گروه توليد خندوانه براي يافتن استعدادهاي تازه در عرصه استندآپ كمدي است، تا رسيدن به مرحله نهايي روندي فرسايشي داشت و از همان آغاز حاشيه‌ساز شد. اجراهاي ضعيف برخي شركت‌كنندگان عرق سرد بر پيشاني مربيان نشاند و تماشاگران را هم نااميد كرد اما در اين ميان بودند كساني كه با عبور نامحسوس از خطوط قرمز تلويزيون اميدواركننده ظاهر و با قدرت وارد مرحله اصلي شدند.
حاشيه‌هاي اصلي اما با كليد خوردن مرحله دوم آغاز شد. جايي كه در شب دوم يكي از بانوان شركت‌كننده از قم ناگهان سراغ منشوري‌ترين شادي پس از گل در تاريخ فوتبال ايران (و شايد جهان) رفت و نام چند بازيكن فوتبال را به ميان كشيد. او چنان براي به‌دست آوردن چند رأي بيشتر دست و پا مي‌زد كه از شوخي منشوري با نام خانوادگي دروازه‌بان پيشين تيم‌هاي ملي و پرسپوليس هم استفاده ابزاري و به‌عبارت «مكاني» آشكارا توهين كرد.
همان شب و شب‌هاي بعد چند شركت‌كننده ديگر هم سراغ شوخي‌هاي زننده تلگرامي رفتند و جمله‌ها و عبارت‌هايي بر زبان آوردند كه نظير آن پيش‌تر هرگز ديده و شنيده نشده بود؛ از توصيف دستشويي‌هاي پر و شيوه دفع مواد غذايي از بدن تا چنگ زدن به‌عبارت سخيف «... جاي سفت» و گير دادن به چهره و اندام زنان و... اين ساختارشكني‌ها خيلي زود در فضاي مجازي بازتاب داشت و داد برخي رسانه‌ها را هم از ناديده گرفتن معيارهاي اخلاقي تلويزيون درآورد.
در برنامه شامگاه پنجشنبه و پس از آنكه يكي از شركت‌كنندگان از بازتاب اجراي پيشين خود گلايه كرد، جوان و چند مربي ديگر وقت را براي پاسخ دادن به منتقدان غنيمت شمردند و تلويحا از مردم و رسانه‌ها خواستند براي به ثمر رسيدن تلاش خندوانه در معرفي چند چهره تازه، آستانه تحمل خود را بالا ببرند. ضمن اينكه همزمان با پخش برنامه، مردم و خود شركت‌كنندگان به مميزي آشكار برخي اجراها واكنش نشان دادند تا مشخص شود اين ماجرا همچنان ادامه دارد.
- نگريستن با ديده اغماض
تهيه‌كننده «خندوانه» هم آخرين نفري بود كه دست به قلم شد و با اشاره به حاشيه‌هاي «خنداننده شو» از سختي‌هاي توليد برنامه‌هاي طنز و شادي‌آور نوشت. هر چند او به اين نكته اشاره نكرد كه چطور در يك برنامه توليدي اين اندازه اشتباه سهوي به آسان‌ترين شكل ممكن به آنتن راه يافته است. در بخشي از نامه سيدعلي احمدي آمده است: «اين جوانان كم‌تجربه و باانگيزه هنوز آنقدر حرفه‌اي و كارآزموده نيستند كه در عين خنداندن مخاطب از مرز حساسيت‌هاي مذهبي، قومي و سياسي عبور نكنند. بايد به آنها فرصت بدهيم تا اين فضا را بشناسند و از هيجان‌هاي كاذب فاصله بگيرند...»