در كمتر از يك دقيقه پس از شليك ناو آمريكايي وينسنس به هواپيماي مسافربري پرواز 655خطوط هوايي ايران، 291نفر مسافر و خدمه آن شامل 254شهروند ايراني، 13اماراتي، 10هندوستاني، 6 پاكستاني، 6شهروند يوگسلاوي، يك فرانسوي و يك ايتاليايي در دم جان باختند.
هرساله، محل اصابت اين هواپيماي مسافربري واقع در جنوب جزيره هرمز گلباران ميشود اما هيچچيز جاي 113پيكري كه هيچگاه در آبهاي خليجفارس اثري از آنها پيدا نشد را نميگيرد. حتي انتشار تمبر يادبود هم نتوانست داغ 66كودكي كه در اين پرواز جان باختند را از دل خانوادههايشان بردارد.
اما در آن سو، دولت و ارتش آمريكا هيچگاه مسئوليت اين حمله ناجوانمردانه را برعهده نگرفت و مدعي شد كه در بدترين شرايط خطايي انساني رخ داده و سرنشينان ناو وينسنس به گمان آنكه اين هواپيما جنگنده است، آن را ساقط كردهاند. اين ادعاي آمريكاييها البته باورپذير نيست چرا كه تمام سربازان ناو جنگي وينسنس پس از اين حادثه، بهخاطر تكميل سفر خود، مدال مبارزه دريافت كردند و چند سال بعد نيز، ويل راجرز فرمانده اين ناو، مدال لژيون لياقت را از دستان جورج بوش پدر، رئيسجمهور وقت آمريكا دريافت كرد.
در سالهاي اخير و با گسترش فضاي مجازي، در سالگرد اين فاجعه جنايتآميز، كمپينهايي شكل ميگيرد و كاربران با هشتگ #IR655 به توليد محتوا درباره اين واقعه ميپردازند و از نقاط تاريك پرونده آمريكا در زمينه حقوق بشر ميگويند.