براساس گزارش گيزمودو، با برخورد فضاپيما به سيارك، جرم كيهاني به آرامي به مدار اصلي خود به عقب رانده خواهد شد. اين پروژه اولين قدم كليدي براي ايجاد محافظ سياره‌اي در برابر سيارك‌هاي مهاجم است.
DART كه مخفف آزمايش تغيير مسير سيارك دوگانه ( Double Asteroid Redirection Test) توسط دانشمندان در لابراتوار فيزيك كاربردي جانز هاپكينز در دست طراحي است و براساس تكنيك ضربه‌گير كينتيك ساخته خواهد شد. در اين تكنيك فضاپيما با سرعتي بالا با يك سيارك نزديك به زمين برخورد خواهد كرد و باعث تغيير مسير آن از مدار اصلي خواهد شد. اين تاكتيك را مي‌توان به تدريج براي منحرف ساختن سيارك‌هاي نزديك به زمين مورد استفاده قرار داد.
ماموريت DART در اولين نمايش خود روي سياركي بي‌خطر در سامانه ديديموس به آزمايش گذاشته خواهد شد.دو سيارك در اين سيستم دوتايي به ديديموس A با شعاعي به اندازه 800 متر و ديديموس B با شعاعي برابر 161 متر شهرت دارند. ناسا اميدوار است بتواند فضاپيمايي را تا سال 2024 به ديديموس B بكوباند.
به گفته تام استاتلر دانشمند ارشد پروژه DART در دفتر مركزي ناسا، اين سيستم دوتايي سياركي بهترين آزمايشگاه طبيعي براي آزمودن اين تكنيك است. حركت ديديموس B در مدار سيارك ديگر امكان مشاهده نتيجه برخورد را ساده‌تر مي‌كند و اين اطمينان را ايجاد مي‌كند كه آزمايش مدار دو سياره را به دور خورشيد تغيير نخواهد داد.
در اين ماموريت فضاپيماي DART با استفاده از سيستم هدف‌گيري خودكار به سمت ديديموس پرواز كرده و خود را به سمت ديديموس B هدف خواهد گرفت. اين فضاپيما كه ابعادي برابر يك يخچال دارد، با سرعتي برابر 21436 كيلومتر بر ساعت با سيارك كوچكتر برخورد خواهد كرد، اين سرعت، 9 برابر بيشتر از سرعت حركت گلوله است.
اين برخورد كيهاني به چشم غير مسلح ديده نخواهد شد اما رصد‌خانه‌هاي زميني مي‌توانند تغييراتي كه در نتيجه برخورد ايجاد شده را مشاهده كنند. ضربه در مدار زميني سيارك تغيير بسيار كوچكي ايجاد خواهد كرد كه اين تغيير به مرور زمان بزرگتر خواهد شد. اطلاعات به دست آمده از اين ماموريت مي‌تواند نتيجه حدودي ماموريت‌هاي آينده براي راندن سيارك‌هاي مهلك از زمين را مشخص سازد و دانشمندان مي‌توانند براساس اطلاعات به دست آمده وزن مورد نياز براي راندن يك سيارك از زمين را تعيين كنند.