براساس گزارش گاردين، اين ماده شير پنج ساله كه نوسيكيتوك نام دارد، تحت نظارت دقيق فعالان محيط زيست در منطقه حفاظت‌شده گورون‌گورو در تانزانيا قرار دارد. اين ماده شير در اواخر ماه ژوئن چند توله شير به دنيا آورد.
اما اكنون اين ماده شير سرپرستي يك توله پلنگ سه هفته‌اي را نيز پذيرفته‌است و محققان نمي‌دانند چگونه چنين رفتاري از يك گربه وحشي سرزده‌است. لوك هانتر رئيس گروه محافظت از گربه‌سانان بزرگ پانترا مي‌گويد زايمان اخير اين ماده شير تاثير زيادي در بروز اين رفتار داشته‌است و اين ماده شير از نظر فيزيولوژيكي براي نگهداري از بچه‌گربه‌ها آماده شده‌بود، و توله پلنگ نيز در محدوده توانايي‌هاي ماده شير مي‌گنجيد زيرا دقيقا همسن فرزندان واقعي نوسيكيتوك بوده و حتي از ظاهري مشابه به آنها برخوردار است.
به گفته هانتر، اگر ماده شير به شدت تحت تاثير هورمون‌هاي مادرانه قرار نداشت،هرگز سرپرستي توله پلنگ را نمي‌پذيرفت،با اين‌همه چنين رفتاري تاكنون در ميان گربه‌سانان مشاهده نشده و در بهترين حالت، شيرها سرپرستي توله شيرهاي ديگر به به عهده مي‌گيرند. اينكه چرا اكنون چنين رفتاري رخ داده، پرسش‌هاي زيادي را براي دانشمندان ايجاد كرده‌است. در شرايط عادي و طبيعي، شيرها معمولا با ديدن توله پلنگ او را مي‌كشند.
اين رفتار بي‌نظير روز پنجشنبه 13 جولاي 2017 توسط دوربين‌بازديد‌كننده‌اي در مركز محافظت از گربه‌سانان بزرگ ثبت شد، با اين‌همه توله پلنگ سرنوشتي نامشخص دارد، و حتي اگر ماده‌شير به نگهداري از او ادامه دهد، احتمال اينكه گروه ماده شير توله پلنگ را بپذيرند بسيار كم است. به گفته وي شيرها از ارتباطات اجتماعي پيچيده و غني برخوردارند، بر اساس غرش‌ها و ظاهر يكديگر را شناسايي مي‌كنند و توانايي بسيار بالايي در تشخيص توله‌هاي خود از ديگر توله‌ها دارند،از اين رو ديگر اعضاي گروه به يكي نبودن نژاد توله ببر پي ببرند، ممكن است او را بكشند.
اما اگر توله ببر بتواند تا 12 يا 18 ماهگي زنده بماند، حتي در شرايطي كه در كنار شيرها به سن بلوغ رسيده،اما باز نخواهد توانست بر ميليون‌ها سال روند تكاملي كه نژاد او را به شكارچي سلطه‌جو تبديل كرده غلبه كند و پلنگ راه خود را در پيش خواهد گرفت.