به گزارش مهر به نقل از راشاتودی، اداره آمار ملی ایتالیا اعلام کرد: جمعیت فقیر مطلق یا به عبارت دیگر آن دسته از کسانیکه که حتی قادر به خرید سبد کالای اساسی و گرفتن خدمات پایه‌ای نیستند، به ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در این کشور رسیده است؛ در حالیکه این رقم برای سال ۲۰۰۶ میلادی، یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر گزارش شده بود.
همچنین این مقدار از افراد مستمند در ایتالیا، برابر با ۷.۹ درصد از کل جمعیت این کشور محسوب می‌شوند که بیشتر آنها در مناطق جنوبی این کشور سکنی گزیده‌اند.
بر همین اساس، ۹.۸ درصد از مردم جنوب ایتالیا در فقر مطلق زندگی می‌کنند؛ در حالیکه این رقم برای «روم» پایتخت این کشور ۷.۳ درصد و در شمال ایتالیا از جمله «میلان» که پایتخت تجاری ایتالیا تلقی می‌شود، رقم ۶.۷ درصد گزارش شده است.
بر اساس تعریف اداره آمار ملی ایتالیا، فقر مطلق به وضعیتی اطلاق می‌شود که مردم از خرید کالا و خدمات مورد نیاز ناتوان و به نوعی از خدمات اجتماعی محروم می‌شوند.
همچنین این نهاد ایتالیایی اعلام کرد: سطح فقر مطلق در میان جوانان که گروه سنی بین ۱۸ تا ۳۴ سال را تشکیل می‌دهند به ۱۰ درصد افزایش یافته است.
به گفته مقامات اداره آمار ملی ایتالیا، علت اصلی افزایش سطح فقر در این کشور به دوران طولی مدت رکود اقتصادی در ایتالیا بازمی‌گردد.
بر پایه این گزارش، از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ میلادی ایتالیا، طولانی‌ترین دوره رکود اقتصادی را از جنگ جهانی دوم به بعد تجربه کرده؛ ضمن اینکه این روند منجر به کاهش تولیدات صنعتی این کشور به بیش از ۲۵ درصد و افزایش نرخ بیکاری به ۱۳ درصد در سال ۲۰۱۴ میلادی شده است.
بر اساس پیش‌بینی‌های انجام گرفته، رشد اقتصادی ایتالیا در سال جاری میلادی در حدود ۱.۱ درصد خواهد بود و علیرغم روند صعودی ۹ دهم درصدی در مقایسه با سال قبل از آن؛ اما همچنان ایتالیا بعنوان یکی از اقتصادی‌های ضعیف منطقه یورو در سال ۲۰۱۷ میلادی باقی خواهد ماند.