براساس گزارش واشنگتن پست، نتايج اين مطالعه جديد نشان مي‌دهد جمعيت نزديك به 9000 گونه مهره‌دار از جمله پستانداراني مانند يوزپلنگ‌ها، شيرها و زرافه‌ها از سال 1900 تا 2015 با كاهشي بي‌سابقه مواجه شده‌است.
نزديك به 200 گونه در طول 100 سال گذشته منقرض شده‌اند و اين انقراض‌ها نشاندهنده آغاز ششمين دوران انقراض كلي در زمين است كه مي‌تواند عواقب جبران‌ناپذيري براي انسان‌ها داشته‌باشد.
به گفته رودولفو ديرزو محقق دانشگاه استنفورد، اين يك مورد نابودي زيستي است كه به صورت جهاني رخ مي‌دهد، حتي اگر تعدادي از گونه‌هاي مورد مطالعه در جايي از جهان باقي مانده باشند.
محققان با بررسي 27600 گونه پرنده، دوزيست، پستاندار و خزنده كه نيمي از مهره‌داران شناخته شده را تشكيل مي‌دهند، دريافتند 8851 مورد از آنها،يعني درحدود 32 درصد از آنها دچار كاهش شديد جمعيت و كوچك‌شدن زيستگاه شده‌اند.
بررسي دقيق‌تر 177 گونه از پستانداران نشان داد بيش از 40 درصد از آنها دچار كاهش شديد جمعيت شده‌اند و اين يافته به آن معني است كه ميلياردها حيواني كه زماني در زمين پرسه مي‌زدند،اكنون ديگر وجود ندارند. دانشمندان اين كاهش شديد جمعيت را فرسايش عظيم بزرگترين تنوع گونه‌هاي زيستي تاريخ زمين مي‌دانند.
به گفته دانشمندان دوره ششم انقراض در زمين هم‌اكنون آغاز شده و فرصتي براي انجام اقدامات تاثيرگذار باقي نمانده است، زيرا در نهايت تنها دو تا سه دهه ديگر وقت باقي مانده است. همه نشانه‌ها به بزرگترين يورش به تنوع گونه‌هاي زيستي طي دو دهه آينده اشاره دارند. براي مثال تا سال گذشته كمتر از 7000 يوزپلنگ در جهان باقي مانده بود و جمعيت آنها تا 15 سال آينده ممكن است 53 درصد كاهش پيدا كند. اورانگوتان‌هاي بورنئو و سوماترا نيز سال‌ها است در گروه جانداران درحال انقراض قرار گرفته‌اند زيرا زيستگاه‌هاي خود را از دست داده‌اند.
جمعيت شيرهاي طي 20 سال گذشته بيش از 40 درصد كاهش داشته‌است و شيرهاي آفريقاي غربي در آستانه انقراض قرار دارند و تنها 400 مورد از آنها باقي مانده‌است. دليل وقوع و امتداد اين فجايع، تداوم فعاليت‌هاي مخرب انسان و در نتيجه آن ازبين رفتن زيستگاه‌هاي جانداران، كاهش تعداد آنها و تخريب شرايط اقليمي است.