در مراسم پایانی جشنواره استاندار خراسان برای ترویج و شناساندن فرهنگ رضوی خواستار تأسیس یک شبکه مستقل ماهواره‌ای به نام شبکه رضوی شد و دبیر جشنواره نیز با پیشنهاد اختصاص یک ردیف اعتباری در بودجه سالانه به گسترش جشنواره در فراسوی مرزها و برگزاری آن در سراسر جهان تأکید کرد.
جشنواره نوبنیاد رضوی در طول 5 سال فعالیت از رشد چشمگیری برخوردار بوده و به‌خصوص از لحاظ کمی هر سال در ابعادی گسترده‌تر برگزار شده است. این جشنواره نخستین بار در سال 1382 به پیشنهاد فرهنگ عمومی استان خراسان، با عنوان فعالیت فرهنگی هنری در 14 استان آغاز به کار کرد.
سال بعد و در دومین دوره استان‌های قم، فارس، یزد، خوزستان، اصفهان، سمنان، اردبیل، خراسان شمالی و جنوبی نیز به جمع برگزار کنندگان پیوستند، این استقبال اما در چهارمین دوره به حدی بود که تعداد استان‌های داوطلب به عدد 24 رسید و امسال نیز در دوره پنجم جشنواره 30 استان کشور با 31 عنوان اثر هنری در عرصه فرهنگ رضوی به رقابت پرداختند.
البته جشنواره پنجم گذشته از گستره ملی در ابعاد بین‌المللی نیز فعال بود و نمایندگانی از کشورهای ترکیه، جمهوری آذربایجان، آلبانی، افغانستان، بنگلادش و نیجریه با 15 عنوان در این رویداد فرهنگی هنری حضور داشتند.
تنوع فرهنگی، فعالیت در عرصه‌های گوناگون هنری و مشارکت گسترده مقامات یا نهادهای دولتی از ویژگی‌های جشنواره رضوی است. اما این ویژگی هنگامی در یک رویداد هنری یا جشنواره امتیاز به حساب می‌آید که همه فعالیت‌ها هدف واحدی را دنبال کنند و با درگیر شدن نهادهای دولتی مشارکت مردمی مورد غفلت قرار نگیرد. چرا که در این صورت از اهداف اصلی خود دور می‌ماند وبه تدریج به آیینی رسمی و تشریفاتی بدل می‌شود.
جشنواره رضوی هنوز در آغاز راه است. باید به ارزیابی کارنامه خود بنشیند و حاصل 5 سال فعالیت خود را مورد بررسی قرار دهد و با آسیب‌شناسی نقاط ضعف یا قوت خود دریابد تا چه میزان در شیوه برگزاری، در جذب مخاطب، در گسترش فرهنگ رضوی و دستیابی به هدف اصلی خود موفق بوده است.
واقعیت این است که جشنواره دردوره‌های گذشته به‌خصوص در عرصه هنرهای نمایشی، شعر، قصه، سرود و... آثار در خور توجهی ارائه داده است. اما این آثار به جز چند نمایش که در طول سال نیز برای مدتی کوتاه به اجرا درآمدند با پایان مراسم اختتامیه و اهدای جایزه به فراموشی سپرده شدند.
ارائه آثار برگزیده جشنواره و اجرای عمومی نمایش‌ها پس از جشنواره علاوه بر تأثیرگذاری بیشتر می‌تواند به یک حرکت جریان‌ساز مردمی بدل شود.قبل از جهانی شدن جشنواره و گسترده‌تر کردن فعالیت‌ها، بهتر است به کیفیت برگزاری جشنواره در سطح ملی بیندیشیم و هدف یا مخاطب اصلی آن را از یاد نبریم.