يک منطقه‌ي صنعتي فاجعه‌آميز همراه با يک تکنسين با ماسک اکسيژن!
بعد از دخالت واقعيت افزوده، در يک لحظه اين روستاي زيبا به ويرانه‌اي تبديل مي‌شود و اين تصوير زيبا به تصويري تلخ تغيير وضعيت مي‌دهد.
«ريبلينک»، نام نرم‌افزار ابداعي «الکس مي‌هيو» است. او يک هنرمند فعال در فناوري ديجيتالي و واقعيت افزوده است.
«الکس مي‌هيو»، طراح نرم‌افزار «ريبلينک»
قرار است تا آذرماه، در يك گالري هنري در «اُنتاريو» (کانادا) بازديدکنندگان، تابلوهاي هنري متعلق به قرن نوزدهم را در وضعيتي ببينند که نرم‌افزار ريبلينک آن‌ها را نشان مي‌دهد.
ريبلينك اين تابلوها را در حالت يا وضعيتي متفاوت منعكس مي‌كند؛ وضعيتي كه ممكن است به‌خاطر آسيب‌هايي كه بشر به اين آثار وارد كرده، پديد آمده باشد. اين نرم‌افزار تابلوها را به زمان حال وصل مي‌کند و با اين‌كار، ولع صنعتي‌شدن و تخريب طبيعت به دست انسان را با ظرافت به تصوير مي‌کشد.
وقتي بازديدکننده، گوشي هوشمند يا تبلتش را روي اين پرتره بگيرد، او را در حالي مي‌بيند که با گوشي هوشمند خودش به او لبخند و چشمک مي‌زند و عکسش را مي‌گيرد.
صاحب اين پرتره در حال سلفي‌گرفتن از خودش است. اما کاربر فقط زماني اين را مي‌فهمد که گوشي هوشمندش را روي او بگيرد. کاربر از هرزاويه‌اي مي‌تواند، واقعيت افزوده دخيل در تابلوي نقاشي را ببيند.
اين يک تابلوي اصل از هنرمند کانادايي «جرج آنيو رايد» است. در تابلوي رايد پسربچه‌هايي را مي‌بينيم که با هم سرگرم شده‌اند. اما وقتي گوشي هوشمند يا تبلت را روي آن ببريم، اين پسربچه‌ها به‌دور از يک‌ديگر در حال کارکردن با گوشي هوشمندشان هستند.
پسربچه‌ها حالا تنها شده‌اند و هرکدام در دنياي خودشان هستند. يک ماشين ون از کنار آن‌ها رد مي‌شود و دود کثيفي از آن روي منظره مي‌نشيند.
اگر گوشي از روي اين تابلو کنار برود، به‌جاي اين جهنم صنعتي، يک روستاي زيبا مي‌بينيم.
وقتي واقعيت افزوده پا به دنياي اين پرتره مي‌گذارد، او را مي‌بينيم که در فضا معلق است و سياره‌ها به دورش در حرکت‌اند.