پزشکان در آفریقای جنوبی میگویند که یک کودک ۹ ساله که در هنگام تولد دچار عفونت با ویروس ایدز یا اچآیوی شده بود، توانسته است اغلب مدت زندگیش تاکنون را بدون درمان دارویی بدون بروز علائمی از بیماری بگذراند.
به گزارش بیبیسی این کودک که نامش برده نشده است، مدت کوتاهی پس از تولد یک دوره درمان ضد ویروس ایدز دریافت کرده بود.
پزشکان پس از آن در برای هشت سال و نیم بعدی داروهایی این کودک را قطع کردند، و او از آن هنگام هیچ علامت یا نشانهای از فعال بودن ویروس در بدنش نشان نداده است.
اغلب افراد اچآیوی مثبت برای اینکه این ویروس دستگاه ایمنیشان را مختل نکند و نشانگان نقص ایمنی اکتسابی یا ایدز بروز نکند، باید به طور روزانه دارو مصرف کنند.
دانشمندان میگویند شناسایی علت سالم ماندن این کودک ممکن است به کشف راههایی برای به تولید داروهای جدید یا واکسنی برای متوقف کردن ویروس ایدز بینجامد.
این کودک در حدود هنگام تولدش در سال ۲۰۰۷ اچآیوی را از مادرش گرفته بود و هر دوی آنها مقدارهای بالای از ویروس در خونشان داشتند.
در حال حاضر شیوه استاندارد این است که به محض شناسایی ویروس در خون فرد، درمان زودرس با داروهای ضد ویروس ایدز به نام داروهای ضد رترو ویروسی انجام شود.
در هنگام تولد این کودک به این شیوه عمل نمیشد، اما این کودک اتفاقا که در یک کارآزمایی بالینی وارد شده بود و برای ۹ هفته این داروهای ضد ویروسی را دریافت کرد.
درمان زودرس با این داروها پیش از اینکه ویروسها پیش از آنکه آنها فرصت استقرار کامل در بدن پیدا کنند، به آنها حمله میکند.
قبلاً در دو مورد دیگر از «علاج» کودکان اچآیمثبت که به طور زودرس داروهای ضد رترو ویروسی را دریافت کرده بودند، گزارش شده بود.
در یک مورد که «نوزاد میسیسیپی» خوانده میشود، نوزادی در آمریکا ۳۰ ساعت پس از تولد تحت درمان دارویی قرار گرفت و این درمان باعث فروکش کردن عفونت اچآیوی برای ۳۷ ماه در او شد.
یک مورد دیگر علاج از فرانسه گزارش شد که در آن یک بیمار مبتلا اچآیوی اکنون بیش از ۱۱ سال است، بدون درمان دارویی بدون اینکه علامتی داشته باشد، به زندگی ادامه میدهد.
دکتر آوی وایلوری، رئیس بخش پژوهشهای بیماریهای کودکان در واحد پژوهشی اچآیوی پرینال در شهر ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی درباره مورد این کودک میگوید: «به نظر ما در این مورد فقط درمان ضد رترو ویروسی نبوده است که باعث فروکش طولانیمدت عفونت شده است- ما علت دقیق فروکش عفونت را نمیدانیم، اما ممکن است یک علت ژنتیکی یا ایمنی در این مورد دخیل باشد.»