به گزارش همشهري، اين پژوهش در مدرسه روزنامه‌نگاري و ارتباطات آننبرگ در دانشگاه كاليفرنياي جنوبي روي 900فيلم مهم و پرتماشاگر بين سال‌هاي 2007تا 2016انجام شده است. البته پژوهشگران فيلم‌هاي سال 2011را به‌دليل بررسي شدن در يك گزارش مشابه ديگر كنار گذاشتند و با وجود اين به اين نتيجه رسيدند كه ميزان تغيير در نمايش گروه‌هاي مختلف در محتواي فيلم‌هاي مهم هاليوودي «تقريبا هيچ» بوده است. بر اين اساس، آنچه روي پرده سينماها ديده مي‌شود، همچنان شخصيت‌هاي سفيدپوستِ سالمِ بدون مشكل و البته مرد است.
پژوهشگران در بررسي و مطالعه 100فيلم برتر سال 2016به اين نتيجه رسيده‌اند كه تنها 31درصد شخصيت‌هاي داراي ديالوگ به زنان اختصاص يافته است. اين رقم براي رنگين‌پوستان 29درصد (شامل 14درصد سياهان و 6درصد آسيايي‌ها) بود و فقط 3درصد شخصيت‌هاي داراي ناتواني جسمي در اين 100فيلم حرف زده‌اند. ديگر آمار دردناك مربوط به رنگين‌پوستان است؛ در نيمي از اين فيلم‌ها هيچ زن سياهپوست داراي ديالوگ حضور نداشته و بيش از 70درصد فيلم‌هاي برتر هم اصلا نام و نشاني از زنان آسيايي و اسپانيايي‌تبار ندارند.
پشت دوربين هم اوضاع به همين شكل است؛ به اين ترتيب كه در سال 2016هيچ فيلمساز زن سياهپوست روي صندلي كارگرداني 100فيلم برتر ننشست و فقط 4درصد كارگردان‌ها زنان سفيدپوست بودند. از 1438كارگردان، نويسنده و تهيه‌كننده فعال در 100فيلم پرتماشاگر سال 2016سهم زنان كمي كمتر از 18درصد بود و اين نشان مي‌دهد تمام تلاش‌ها براي به صحنه آوردن زنان در هاليوود با شكست مواجه شده است. در سال‌هاي اخير بسياري از ستاره‌هاي سينما ناراحتي خود را از روند ناديده گرفتن اقليت‌ها در فيلم‌ها ابراز كرده‌اند.