براساس گزارش ساينس الرت، زماني كه از فاصله بسيار نزديك تا زمين صحبت مي‌شود، منظور فاصله‌اي 18 برابر بيشتر از فاصله زمين تا ماه است، از اين رو اين سيارك هيچ تهديد بزرگي براي زمين به شمار نمي‌رود و در عوض فرصتي مناسب است تا اخترشناسان بتوانند اين تكه سنگ سرگردان را مورد مطالعه قرار دهند.
اين سيارك كه به ياد پرستار مشهور، فلورانس نايتينگل نامگذاري شده‌است، در حين عبورش از كنار زمين به فاصله‌اي نزديكتر از 7 ميليون كيلومتر نخواهد رسيد. اين سيارك كه در سال 1981 براي اولين بار رصد شده‌است، از سال 1890 تا كنون به چنين فاصله نزديكي از زمين نرسيده‌است و نبايد تا سال 2500 در انتظار ملاقاتي ديگر با او باشيم.
اوايل سال جاري سياركي به نام 2017 AG13 از فاصله‌اي بسيار پرخطر‌تر، نيمي از فاصله ميان زمين تا ماه،از كنار زمين عبور كرد. اين سيارك وسعتي برابر 15 تا 34 متر داشت و در دسته سيارك‌هايي مشابه سيارك چليابينسك قرار مي‌گرفت كه در سال 2013 در روسيه دردسرساز شد.
سياركي هم‌اندازه 2017 AG13 به نام 2012 TC4 نيز در ماه اكتبر از فاصله‌اي نزديكتر، يعني 50 هزار كيلومتري از كنار زمين عبور خواهد كرد. با اين همه سيارك فلورانس بزرگترين سياركي است كه تاكنون از نزديكي زمين عبور كرده‌است، دست كم از زماني كه برنامه رصد سيارك‌هاي نزديك به زمين ناسا آغاز به كار كرده‌است، فلورانس نايتينگل بزرگترين سيارك نزديك به زمين در ميان ديگر اجرام بوده‌است.
درصورتي كه تحت تاثير شرايطي غيرممكن و دور از انتظار اين سيارك با زمين برخورد مي‌كرد، مي‌توانست تغييرات بزرگي در شرايط اقليمي زمين ايجاد كرده و منطقه‌اي به اندازه يك كشور كوچك را به كلي نابود كند. دانشمندان قصد دارند از اين فرصت براي مطالعه سطح سيارك با استفاده از فناوري تصويربرداري راداري استفاده كنند و اطلاعات بيشتري از شكل،ابعاد، تركيبات و مسير مداري آن به دست آورند تا با استفاده از اين داده‌ها استراتژي بهتري براي ممانعت از برخورد‌هاي فاجعه‌بار با زمين به دست آورند.