به گزارش ایرنا، گونه‌های مختلف پرندگان برای مسیریابی در مهاجرت‌های طولانی از ترکیب حواس مختلف بهره می‌برند. اما تاکنون محققان در شناسایی مهم‌ترین عامل در بین این حواس، ناموفق بوده‌اند.
بر اساس تحقیقات قبلی غیرفعال شدن حس بویایی پرندگان در جریان یک مهاجرت بسیار مخرب‌تر از غیرفعال شدن حس تشخیص میدان‌های مغناطیسی است.
محققان برای اثبات اهمیت حس بویایی در مهاجرت پرندگان، گروهی از مرغان دریایی ساکن در اسپانیا را مورد آزمایش قرار دادند. این پرندگان به سه دسته تقسیم شدند. در دسته اول حس بویایی پرندگان با استفاده از سولفات روی غیرفعال شد. در دسته دوم نیز با استفاده از میدان‌های مغناطیسی مصنوعی، حس تشخیص میدان مغناطیسی پرندگان مختل شد. دسته سوم نیز به عنوان گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفتند.
محققان برای ردگیری مسیر حرکت پرندگان از جی پی اس استفاده کردند و دریافتند هر سه دسته به طور معمول برای تهیه غذا مسیرهای کوتاهی را به دریا و آشیانه طی می‌کنند و اختلال حس بویایی در این سفرهای کوتاه بی‌تاثیر بوده است. اما زمانی که سفرهای طولانی‌تری را در آسمان اقیانوس انجام می‌دادند، گروه فاقد حس بویایی به طور عجیبی در یک مسیر مستقیم و ناکارآمد حرکت می‌کردند. اما زمانی که خط ساحل در مسیر دید آن‌ها قرار می‌گرفت، این مسیر عجیب نیز اصلاح می‌شد. محققان در این آزمایش نتیجه گرفتند که حس بویایی در سفرهای کوتاه که حس بینایی پرندگان به خوبی آن‌ها را راهنمایی می‌کند، کارآیی ندارد، اما در مسافرت‌های طولانی ضروری است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.