همشهری آنلاین: مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی گفت: این استان با وجود پناهگاه حیات وحش شهرستان نهبندان با یک میلیون و ۵۰۰ هزار هکتار مساحت، بزرگ‌ترین زیستگاه یوز پلنگ ایرانی است.

به گزارش ايرنا، پرویز آرامنش گفت: براساس اطلاعات به دست آمده، وجود 10 قلاده یوزپلنگ در این استان دور از انتظار نیست.

وی ادامه داد: در نیمه نخست سال گذشته 52 دستگاه دوربین تله در این زیستگاه جاگذاری شد که فقط 10 درصد از مساحت این زیستگاه را پوشش می‌دهد اما با همین حجم کم موفق به گرفتن 18 عکس و هشت فیلم از یوزهای ایرانی شدیم که بسیار قابل توجه است.

به گفته وی در تصویرهای به دست آمده حضور 2 قلاده یوزپلنگ با توجه به بررسی خال های روی بدن حیوان به صورت 100 درصد تثبیت شده است اما در بقیه تصاویر به دلیل زاویه نامناسب تصویر کارشناسان هنوز به دنبال شناسایی تعداد دیگر به صورت کاملا تخصصی هستند.

وی اظهار کرد: این در حالی است که جدا از تصویرها در سال 94، یک مادر و 2 توله و در سال 95 چهار قلاده یوزپلنگ در این پناهگاه مشاهده شدند.

وی با بیان این که حفاظت از محیط زیست بر همه واجب است، عنوان کرد: بر اساس اصل پنجم قانون اساسی محیط زیست متعلق به همه مردم است و همه آحاد جامعه هم باید در حفظ آن کوشا باشند تا در مسایل زیست محیطی دچار مشکل نشویم.

از سال 1386 و با پیشنهاد انجمن یوزپلنگ ایرانی و مشارکت گروه‌های مردمی حفاظت محیط زیست، روز 9 شهریور به عنوان روز ملی حفاظت از یوزپلنگ نام‌گذاری شد.

علت انتخاب این روز واقعه‌ای بود که سبب شد یوزپلنگ به عنوان یکی از مهم‌ترین گونه‌های جانوری ایران بار دیگر مورد توجه قرار گیرد.

در نهم شهریور ١٣٧٣ یک ماده یوز به همراه سه توله‌اش برای نوشیدن آب به باغ‌های شهر بافق نزدیک شدند که به علت نبود آگاهی و تصور اشتباه مردم، این گونه جانوری مورد حمله مردم قرار گرفت در این حادثه ماده یوز زخمی فرار کرد، یکی از توله‌ها در محل کشته شد و محیط بانان فقط توانستند 2 توله یوز زخمی را نجات دهند که یکی از توله‌ها در راه تهران جان داد.

تنها توله به جا مانده از این واقعه، یک یوزپلنگ ماده بود که به پارک پردیسان تهران منتقل شد و ماریتا نام گرفت به همین دلیل نهم شهریور، روز ملی حفاظت از یوزپلنگ نام‌گذاری شد.

یوز پلنگ آسیایی یکی از نادرترین گربه‌سانان جهان است و بعد از شیر و ببر، سومین گربه‌سان بزرگ ایرانی است که در خطر نابودی و انقراض قرار دارد.

در اواخر سال 60 با مشاهده یوزپلنگ در منطقه نای بندان طبس با انجام بررسی‌های لازم، حفاظت از گونه ارزشمند یوزپلنگ در دستور کار اداره حفاظت محیط زیست خراسان بزرگ قرار گرفت و سرانجام به مطرح شدن اولین فاز حفاظت بین‌المللی یوز پلنگ آسیایی در سال 1375 انجامید.

سپس با پیگیری دفاتر امور حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست و اداره کل مذکور در سال 1377 و با کمک سازمان‌های بین‌المللی "پروژه حفاظت از یوز پلنگ آسیایی و زیست بوم‌های مرتبط" با استفاده از کمک‌های مالی سازمان تسهیلات جهانی محیط زیست (GEF) و سازمان حفاظت محیط زیست در شهریورماه 1380 تصویب شد.

بیش از 40 سال است که برای حفاظت یوزآسیایی در کشورهای آسیایی تنها در کشور ما به بقای خود ادامه داده و این افتخار ما ایرانیان است که توانستیم این میراث طبیعی را همچنان حفظ کنیم و ایرانیان حافظان آخرین بازمانده‌های یوزپلنگ آسیایی یا یوزپلنگ ایرانی در جهان هستند.