به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، کوبایی‌ها در سراسر ماه سپتامبر در گروه‌های کوچک گردهم جمع می‌شوند تا نمایندگانی را برای شوراهای شهر نامزد کنند. این اولین بار در سری رای‌گیری برای تعیین مقام‌های محلی، استانی و نهایتا مقام‌های ملی است.
در مرحله دوم انتخابات، کمیسیونی متشکل از سازمان‌های مرتبط با دولت تمام نمایندگان مجالس استانی و مجلس ملی (پارلمان) کوبا را انتخاب می‌کند. انتظار می‌رود مجلس ملی کوبا، رئیس و "اعضای شورای کشور" را تا فوریه انتخاب کند. رائول کاسترو گفته است که تا آن تاریخ از ریاست جمهموری کنار می‌رود اما انتظار می‌رود که همچنان در ریاست حزب کمونیست باقی بماند چرا که این سمت قدرتی به او می‌دهد که ممکن است برابر یا بیشتر از رئیس‌جمهوری جدید باشد.
مقام‌های کوبایی می‌گویند، ۱۲ هزار و ۵۱۵ منطقه نامزدهایی را برای انتخابات شورای شهر که ۲۲ اکتبر (۳۰ مهر) برگزار می‌شود، انتخاب خواهند کرد. یک ائتلاف اپوزیسیون انتظار دارد ۱۷۰ مخالف به دنبال نامزدی باشند. تعداد اندکی از نامزدهای اپوزیسیون پیشتر این راه را رفته اما شکست خورده‌اند.
دولت کوبا اجازه مشارکت احزابی جز از حزب حاکم کمونیست را نمی‌دهد و تلاش کرده است تا انتخاب نامزدهای اپوزیسیون را سرکوب کند. همین امر منجر شده است تا منتقدان سرشناس، انتخابات را یک نمایش پوشالی از مشارکت دموکراتیک توصیف کنند. مقام‌های کوبایی مدعی هستند، مخالفان از دولت‌های خارجی و گروه‌های تبعیدی پول دریافت می‌کنند تا طرحی برای براندازی سیستم سوسیالیستی این جزیره و استقرار مجدد کاپیتالیسم و سلطه آمریکا اجرایی کنند که با انقلاب ۱۹۵۹ این کشور به پایان رسیده بود.
رائول کاسترو ۸۶ ساله در ۲۰۰۸ به ریاست جمهوری رسید و یک سری اصلاحات محدود اجتماعی - اقتصادی انجام داد. انتظار می‌رود که رئیس‌جمهوری جدید کوبا، میگوئل دیاز-کانل ۵۷ ساله باشد که معاون اول رئیس‌جمهوری کوباست و چندان شناخته شده نیست.