روز 17 شهريور‌ماه سال 94راننده كاميوني همراه با بار شكلات تبريز را به مقصد استان نيمروز افغانستان ترك كرد. در طول مسير راننده مدام با خانواده‌اش در تماس بود و در آخرين تماس تلفني‌اش گفته بود كه بارش را تخليه كرده و تا چند ساعت ديگر به سوي مرز حركت مي‌كند. پس از اين تماس ديگر خبري از وي نشد تا اينكه چند روز بعد مرد ناشناسي تماس گرفت و گفت او و همدستانش راننده تبريزي را ربوده‌اند و براي آزادي‌اش 65هزار دلار مي‌خواهند.
وي كه افغان بود تهديد كرد درصورت عملي نشدن اين خواسته راننده به قتل خواهد رسيد. آنها به تماس‌هاي تهديدآميزشان ادامه دادند اما تأمين چنين پولي براي خانواده مرد راننده امكان پذير نبود و در اين شرايط آنها از پليس كمك خواستند. چون اين حادثه در افغانستان اتفاق افتاده بود مأموران ماجرا را به اينترپل و پليس افغانستان گزارش كردند.
با وجود اينكه تحقيقات در اين‌باره آغاز شده بود اما چند روز بعد مأموران افغان جسد مردي ايراني را در استان نيمروز كشف كردند. چون اين احتمال وجود داشت كه جسد متعلق به راننده تبريزي باشد پسر وي براي شناسايي جسد به افغانستان رفت و در آنجا با واقعيت تلخ مرگ پدرش روبه‌رو شد. به اين ترتيب جسد به ايران منتقل شد.
هرچند در اين مدت تحقيقات گسترده‌اي براي شناسايي عاملان اين جنايت انجام شد اما مأموران نتوانستند ردي از جانيان به‌دست آورند. در اين شرايط خانواده مقتول خواستار دريافت ديه از بيت‌المال شدند. در جلسه‌اي كه صبح ديروز در شعبه هشتم دادگاه كيفري يك استان تهران به رياست قاضي حسين اصغرزاده و با حضور قاضي حشمت‌الله توكلي برگزار شد اولياي دم مقتول بار ديگر خواسته‌شان را مطرح كردند و گفتند با وجود پيگيري‌هاي انجام شده هيچ ردي از عاملان جنايت به‌دست نيامده است. در اين شرايط قضات دادگاه وارد شور شدند و به پرداخت ديه از صندوق بيت المال به خانواده راننده تبريزي رأي دادند.