به گزارش همشهري در آيين نكوداشت جشن سينماي ايران كه اجراي آن را كامران ملكي برعهده داشت، چهره‌هاي پيشكسوت تنديس‌هاي افتخار خانه سينما را به ياد زنده‌ياد سيف‌الله داد دريافت كردند. نخستين تجليل مربوط به ابراهيم‌زاده بود كه گفت: «تواضع نمي‌كنم كه بگويم شايسته الطاف شما نيستم.
مي‌گويند پشت تواضع، تفرعني وحشتناك وجود دارد اما واژه‌اي براي بيان خوشحالي‌ام پيدا نمي‌كنم. اين مجالس براي نسل جوان از اين جهت ارزشمند است كه متوجه مي‌شوند طي‌كردن راه سخت بي‌اجر نمي‌ماند. براي تجليل‌شونده هم اين حسن را دارد كه دوران سپري‌شده را مرور مي‌كند.» بخش دوم برنامه به تقدير از مدير پيشين فيلمخانه ملي ايران اختصاص داشت كه در آن سيدمحمدبهشتي، فخرالدين انوار، فاطمه معتمدآريا و بهرام دهقاني درباره او سخن گفتند. خوشنويس هم با بيان اينكه كار فرهنگي هوا و هوس نيست، افزود: «در اين دوران نقش كساني كه با تصوير سر و كار دارند، بسيار مهم است.
كساني كه وارد عرصه فرهنگي مي‌شوند بايد بدانند اين كار هوا و هوس نيست، بلكه براي تمام عمر است. او كه در اين حوزه كار مي‌كند بايد تاريخ و سياست را بشناسد و اميد به هيچ دولتي نداشته باشد. از آنجا كه يك نهاد صنفي از من تجليل مي‌كند، در مراسم شركت كردم.» سومين بزرگداشت با تقدير از عياري همراه بود. پس از حرفهاي حسن فتحي، فرشته طائرپور و ابوالحسن داوودي، نوبت به فيلمساز معترض رسيد كه هنگام دريافت تنديس خود گفت: «تناقض‌هايي عجيب و غريب در ايران وجود دارد. با اين حال كيف كردم از صحبت دوستان اما ديگر نمي‌خواهم درباره توقيف 2فيلم آخرم حرف بزنم و صحبت كنم.»تقدير پاياني جشن مربوط به موسيقيدان نامدار بود.
در اين بخش محمد سرير، ابراهيم حقيقي، همايون اسعديان و امين تارخ از ويژگي‌هاي فردي و حرفهاي عليزاده گفتند و آهنگساز سرشناس هم با اشاره به اينكه هميشه مانند يك عاشق دنبال گمشده‌اش بوده و هيچ‌چيز نمي‌توانسته مانع او شود، گفت: «هر وقت احساس مي‌كردم جوانمردي در وجودم كم شده است، فيلمي پيشنهاد مي‌شد كه در آن جوانمردي وجود داشت.»