این نمایشگاه به همت انجمن هنرمندان نقاش و مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد برگزار شده است.
غلامحسین نامی برپایی این نمایشگاه را حرکتی سازنده برای رشد و بالندگی هنر نقاشی می‌داند و با اشاره به حضور آثار هنرمندان کشور در حراج‌های بزرگ دنیا می‌گوید: «باید این اتفاق را به فال نیک بگیریم، چرا که فروش آثار هنرمندان ایران در حراج‌های بزرگ دنیا مانند حراج کریستی باعث شده آثار هنرمندان در داخل کشور هم ارزش افزوده پیدا کند.
نامی با تاکید بر حمایت از هنرمندان در زمان حیاتشان می‌گوید: «زمانی ونگوگ‌آرزویش این بود که با فروش آثارش غذای مناسبی بخورد ولی الان آثار این هنرمند برجسته جهان با بالاترین ارزش افزوده فروخته می‌شود. نگذاریم چنین وضعیتی برای هنرمندان ما هم به وجود بیاید.»
مسئول انجمن هنرمندان نقاش ایران نیز به اهداف تاسیس انجمن هنرمندان نقاش اشاره می‌کند و می‌گوید: «این انجمن تشکیل شده است تا با برپایی نمایشگاه‌های مختلف علاوه بر ارتقای توان هنری و سطح دانش و آگاهی، بنیه مالی انجمن را نیز تقویت کند.»
معصومه مظفری به بی‌توجهی مسئولان به هنرمندان حوزه تجسمی خرده می‌گیرد و معتقد است که متاسفانه انجمن تجسمی برخلاف انجمن‌های هنری دیگر ردیف بودجه ندارد و همین مشکل باعث شده که در برنامه‌‌ریزی‌های سالانه با مشکل مواجه باشیم، در صورتی که هنرمندان تجسمی در سطح بین المللی بسیار موفق هستند به نظر می‌رسد اگر جایگاه این هنر در جامعه شناخته شود دیگر اهمال‌کاری در این زمینه نه تنها مفهومی ندارد، بلکه غیرعقلانی به حساب می‌آید.
رضا بانگیر، هنرمند دیگر این رشته نیز گفته است: «باید با بسترسازی فرهنگی زمینه ارتباط هر چه بیشتر هنرمندان عرصه تجسمی را با مخاطبان فراهم کرد و باید بپذیریم ارتباط تنگاتنگ هنرمند و مردم به نفع جامعه است.
هر هنرمند می‌تواند با خلق آثار هنری ذهنیت‌ها و ایده‌ها را به تصویر بکشد و زیبایی را به جامعه هدیه کند. وظیفه رسانه‌ها نیز نباید نادیده گرفته شود. اصحاب رسانه می‌توانند با برنامه‌ریزی دقیق و درازمدت برای جامعه، زمینه‌هایی ایجاد کنند که در حوزه هنر، سرمایه‌گذاری شود و مردم خرید آثار هنرمندان را جدی بگیرند.»
ضرورت آشتی اقتصاد و هنر یکی از ضروریات جامعه است که اغلب هنرمندان به آن اشاره کردند. معاون فرهنگ و ارتباطات سازمان میراث فرهنگی و صنایع گردشگری کشور در این باره می‌گوید: «با توجه به ارتباط تنگاتنگی که با هنرمندان نقاش دارم و اینکه یکی از اعضای خانواده‌ام نقاش است تا حدودی از وضعیت غیرقابل قبول این قشر از جامعه اطلاع دارم.
قاش با عشق و امید اثر خلق می‌کند که به طور طبیعی باید به‌دست جامعه و مردم برسد. متاسفانه تعداد نگارخانه‌ها یا گالری‌هایی که در اختیار هنرمندان قرار دارد، کافی و مناسب نیست. اگر قرار باشد هنرمند به شکل حرفه‌ای ایده‌ها را به تصویر بکشد به بازار کار نیاز دارد که متاسفانه این امکان در داخل کشور فراهم نیست.»
جعفری به برپایی نمایشگاه فروش بزرگ آثار نقاشی اشاره می‌کند و می‌گوید: «به نظر می‌رسد با برپایی این نمایشگاه ضرورت آشتی اقتصاد و هنر فراهم شده است.
هنرمند وقتی اثری را خلق می‌کند، باید علاوه بر اینکه باعث چشمنوازی مخاطب شود به وضعیت اقتصادی هنرمند هم کمک کند. به طور قطع نگهداری آثار هنری خلق شده برای هنرمند بسیار دشوار است. منصفانه نیست هنر ایرانی در انبارها روی هم انباشته شود.»
به اعتقاد جعفری، فروش بیش از نیمی از آثار قبل از افتتاح نمایشگاه نشان می‌دهد ضرورت این حرکت از قبل وجود داشته است و به همین دلیل برنامه‌ریزی شده است که چنین نمایشگاهی در هر فصل در مناطق مختلف تهران برپا شود تا علاوه بر حل مسائل اقتصادی هنر، بستر ارتباط بیشتر مخاطب با هنر فراهم شود.
جعفری معتقد است مردم با هنر تجسمی بیگانه نیستند و دلیل کم‌توجهی مخاطبان به این هنر را کم‌کاری مسئولان بیان می‌کند و می‌گوید: «باید با نقاشی روی دیوارهای بتونی شهر زمینه ارتباط را مهیا کنیم.»
کیکاووسی مدیر مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد نیز هدف از برپایی این نمایشگاه را حمایت از هنرمندان معاصر کشور عنوان می‌کند و می‌گوید: «متاسفانه عرضه فروش آثار تجسمی در ایران محدود است، به همین دلیل تلاش می‌شود با برپایی چنین نمایشگاه‌هایی علاوه بر سرمایه معنوی هنرمندان اقتصاد هنر را نیز رونق بخشیم .»
معاون فرهنگی مجموعه فرهنگی سعدآباد نمایشگاه بزرگ فروش آثار نقاشی را حاصل تلاش 6 ماهه انجمن هنرمندان نقاش و مجموعه سعدآباد می‌داند و اشاره می‌کند که برای برپایی این نمایشگاه، انجمن هنرمندان نقاش از طریق فراخوان از هنرمندان عضو و غیر انجمن دعوت کرد یک تا 3 اثر خود را به دبیرخانه نمایشگاه ارسال کنند.
خوشبختانه بیش از 200هنرمند از جمله پرویز کلانتری، ژازه طباطبایی، علی‌اکبر صادقی، احمد اسفندیاری و هانبیال الخاص ا از این طرح استقبال کردند و بیش از 600 اثر به دبیر خانه انجمن ارسال شد.
کیکاووسی به فروش نیمی از این آثار اشاره دارد و می‌گوید: «خوشبختانه استقبال مجموعه‌داران خصوصی و مردم بی‌نظیر بود،به صورتی که 48 ساعت قبل از افتتاح نمایشگاه نیمی از آثار قبل از نصب روی دیوار به فروش رسید.» نمایشگاه فروش بزرگ آثار هنری هنرمندان معاصر ایران تا 25 آذر در موزه هنرهای زیبای مجموعه فرهنگی سعدآباد ادامه دارد.