که حاشیه‌هایی پررنگ‌تر از متن بر آن سایه افکنده بود؛ از شیوه داوری آکادمی تا چگونگی انتخاب مکان برگزاری جشن و انبوه مهمانانی که گفته می‌شود کارت دعوت به دست‌شان نرسیده بود.
به گزارش همشهري، مراسم جشن خانه سينما به دقايق پاياني رسيده بود كه فرشته طائرپور روي صحنه زبان به گلايه گشود و دليل خالي ماندن بخشي از صندلي‌هاي روي زمين چمن را نرسيدن كارت دعوت به اهالي سينما به‌دليل دير مشخص شدن مكان جشن اعلام كرد. به گفته وي، از بسياري از مهمانان هم تلفني دعوت شده بود. دير رسيدن مجري و وجود مشكلي جدي در بخش صدا كه به پخش تقريبا تمام تصاوير بدون صدا انجاميد، از ديگر نواقص جشن نوزدهم بود.
منوچهر شاهسواري، مديرعامل خانه سينما درباره چگونگي انتخاب مكان برگزاري جشن امسال به همشهري مي‌گويد: «سعي ما هميشه بر اين بوده كه امكان حضور تمام اعضاي صنوف خانه سينما را در تنها جشن سالانه خودمان فراهم كنيم. مي‌دانيد كه ما فضاي مناسب براي ميزباني از جمعيت خانه سينما نداريم و در نهايت تصميم گرفتيم جشن را در فضايي برگزار كنيم كه فرهنگي ورزشي است و ظرفيتي مناسب براي پذيرايي از مهمانان دارد.»
وي در پاسخ به اينكه چه ضرورتي براي حضور همه اعضا در جشن وجود دارد، يادآور مي‌شود: «در جشني كه سالي يك‌بار اتفاق مي‌افتد، نمي‌توان يك گروه را ارجح بر ديگري دانست. ما ايراني هستيم و فضاي فرهنگي حكم مي‌كرد از همه اعضا دعوت كنيم. در جشني كه 7هزار صندلي چيده شده بود و 5 هزار نفر حضور داشتند، از تمام اعضاي صنوف دعوت كرديم تا پس از پايان جشن سوءتفاهمي پيش نيايد.»
مديرعامل خانه سينما دومين دليل انتخاب مجموعه باشگاه پيام را شناساندن ظرفيت‌هاي فرهنگي تهران به هنرمندان و مردم عنوان و تأكيد مي‌كند: «يكي از دغدغه‌هاي هميشگي من در برگزاري جشن خانه سينما معرفي كردن موقعيت‌هاي خوب شهري است. وقتي جشن اول در كاخ سعدآباد برگزار شد، خيلي‌ها ما را نقد كردند اما امروز مي‌بينيم سعدآباد به مكان ثابت برگزاري اتفاق‌هاي فرهنگي و هنري تبديل شده است. دوره قبل را هم در ميدان مشق برگزار كرديم كه امروز ديگر ناآشنا نيست. هر مكان اعتبار خود را دارد و سينما مي‌تواند به شناخته‌شدن بيشتر اين مكان‌ها كمك كند.»
نكته ديگر درباره جشن امسال شيوه داوري است كه شاهسواري در اين‌باره مي‌گويد: «در داوري‌ها اصول و مبناي ما روشن است و امسال كلنگ عمارت بلند انجمن علوم و فنون را زديم و اميدوارم زودتر به نتيجه دقيق و نهايي خود برسد. ما شبيه دريانورداني هستيم كه در طول مسير تلاشمان نقد و اصلاح و برطرف كردن اشكال‌هاست. امسال بيش از 300نفر به‌عنوان داور فيلم‌ها را ديدند و آراي فردي خود را اعلام كردند. مرحله اول داوري در شاخه‌هاي 15گانه بود و بعد براي نتيجه به صندوق آرا مراجعه كرديم. به‌نظر من در اين نوع داوري درست‌ترين بازخورد را مي‌گيريم.»
مديرعامل خانه سينما كه دستي هم در تهيه‌كنندگي دارد، ايرادها و اشكال‌ها را مي‌پذيرد و سخنان خود را چنين جمع‌بندي مي‌كند: «بايد اشكال‌ها را به مرور زمان حل كنيم. هدف اين است كه در يك دوره سه‌ساله نظام داوري، خطاها به نقطه صفر برسد و داوري‌ها با خروج از فضاي گفت‌وگو و اقناع براساس معيارهاي مشخص باشد. در همين شيوه داوري هم ممكن است اشكال باشد اما بايد به شيوه اصلي برسيم. هدف اصلي رونق‌دادن به سينماست و اين رونق جز با توجه به كيفيت امكان‌پذير نيست.»