اين ژنرال روسي گفت كه تنها 27هزار كيلومتر تا آزادي كامل خاك سوريه باقي مانده است. مخاطب اين پيام، ميزبانان عرب لاوروف بودند. او 3هفته پيش به كويت، قطر و امارات رفته‌بود و هفته گذشته بار ديگر به منطقه بازگشت تا در اردن و عربستان درباره مجموعه‌اي از موضوعات، حضوري و تلفني با رهبران عرب منطقه گفت‌وگو كند.
روسيه در ابتداي دعواي عربي ميان عربستان و امارات با قطر، اعلام بي‌طرفي كرد و گفت طرف‌هاي اين منازعه بايد خودشان با گفت‌وگو اين مشكل را حل كنند. حالا اما لاوروف شخصا وارد ميدان مذاكره با اعراب شده تا درباره اين دعوا، سوريه و فلسطين با آنها گفت‌وگو كند.
كشورهاي عرب حاشيه خليج‌فارس و حتي اسرائيل اكنون ديگر مي‌دانند كه اگر چه آمريكا همچنان قدرتي مهم و تعيين‌كننده در منطقه و جهان است، اما براي پرونده سوريه بايد با روس‌ها گفت‌وگو كنند. به همين‌خاطر نتانياهو طي 2 سال اخير بيش از ديدار با هر رهبر ديگري، به ديدار پوتين رفته‌است. اسرائيل براي مهار ايران و حزب‌الله، تركيه براي مهار كردها و عرب‌ها براي سهم داشتن در آينده سوريه نيازمند چانه‌زني با روسيه هستند.
آمريكا اين روزها به گفته خود تحليلگران و روزنامه‌نگاران آمريكايي، استراتژي واحدي ندارد و به گفته برخي اصلا استراتژي ندارد. بنابراين اكنون اين روسيه است كه هم در سوريه حضور عملياتي غالب دارد و هم با صدايي واحد سخن مي‌گويد بدون اينكه رئيس‌جمهور و وزيرخارجه‌اش يا وزير دفاع و مشاور امنيت ملي‌اش با هم دچار اختلاف و رقابت داخلي باشند. لاوروف در سفر اخيرش به اردن و عربستان، با ديگر مقامات عربي مانند مصري‌ها درباره پرونده فلسطين هم گفت‌وگو كرده‌است.
درحالي‌كه همه اقدام واشنگتن براي صلح فلسطين در رفت‌وآمدهاي داماد ترامپ به منطقه خلاصه شده و دستمايه طنز و كاريكاتور رسانه‌هاي خود آمريكا قرار مي‌گيرد، مسكو با رايزني چندجانبه با قاهره، حماس و محمود عباس و تل‌آويو، برنامه‌هايي ارائه مي‌كند كه خواسته‌هاي اسرائيلي‌ها و اعراب در سوريه را هم دربرمي‌گيرد. روزنامه‌هاي اسرائيلي به نقل از منبع آگاه روس از ابراز اطمينان مسكو به اسرائيل درباره سوريه خبر داده‌اند. همين منبع گفته‌است، مسكو به حزب‌الله و دولت سوريه توصيه كرده به حملات اسرائيل به خاك سوريه پاسخ ندهند و به‌جاي واكنش مقطعي به فكر «تصوير بزرگ‌تر» باشند.
روسيه مي‌خواهد در قامت يك ابرقدرت حالا كه جنگ سوريه را فعلا به سرانجام رسانده، ديپلماسي را شروع كند. داشتن رابطه با همه قدرت‌هاي منطقه از يك سو و آشفتگي سياست خارجي آمريكا از سوي ديگر، اين امكان را به روسيه مي‌دهد.