در دوران صامت پیوند تصویر با صدای همزمان برای مبدعین این امر ممکن نبود، در واقع روشی برای این کار تا اواخر ۱۹۲۰ پیدا نشده بود. از این جهت در ۳۰ سال اول عمر سینما، فیلم‌ها صامت بودند هرچند که با موسیقی زنده و حتی گاهی هم جلوه‌های صوتی محیطی و حتی تفسیرهایی که توسط نمایش دهنده فیلم ارائه می‌شد همراه بود.
رشد و توسعه سینمای صامت با آثار کمدی گره خورده است. در میان غولهای سینمای کمدی کلاسیک، همواره نام‌های چارلی چاپلین، هارولد لوید، فورد استرلینگ و زوج استن لورل و اولیور هاردی و تعدادی دیگر بر سر زبانهاست.
بین عامه مردم و در باره سینمای کمدی کلاسیک؛ آنچه هرگز مورد توجه نبوده نام‌های اشخاصی است که در کسوت استاد یا مربی نقش اصلی را در بروز و شکوفایی استعدادهای نام‌های بالا ایفا کرده‌اند که در راس آنها باید از مک سنت (Mack Sennett) سینماگر پیشگام نام برد.
مک سنت با تاسیس شرکت معروف کیستون در ابتدای دهه دوم قرن بیستم بسیاری از استعدادهای کمدی را در اطراف خود گردآوری کرد و تحت آموزش قرار داد.
چارلی چاپلین، هارولد لوید، فتی آربوکل، بن تورپین، چستر کانکلین و چند نفر دیگر در آن زمان از افرادی بودند که مدتها تحت آموزش مک سنت در کیستون به فعالیت‌های سینمایی در ژانر کمدی پرداختند. در سبکی که مبدع آن مک سنت بود و به کمدی بزن بکوب یا اسلپ استیک معروف شد.
او پس از کیستون و از سال ۱۹۱۵ با تاسیس استودیوهای دیگری مانند تریانگل و مک سنت کمدیزاز (۱۹۱۷) همچنان به گسترش سبک ابداعی خود - اسلپ استیک - ادامه داد و عمده فیلمهای تولیدی‌اش بسیار با استقبال تماشاگران روبه رو گردید. همچنین کشفهای سینمایی مک سنت در سینمای آمریکا هرگز تعطیل بردار نبود و در سالهای پایانی دهه دوم قرن بیستم، "هری لنگدون" و "فرانک کاپرا" که بعدها از غولهای سینمای کمدی شدند و کاپرا کارگردانی بسیار مطرح نیز شد از سوی او معرفی شدند.
- سالهای اولیه
یازده سال اولیه عمر تصاویر متحرک سیر تحول سینما از یک ابداع تازه به یک تفریح عمومی و همگانی بود. خود فیلم‌ها تحولی را از فیلمهای تک شات که کاملاً توسط یک نفر و تعداد محدودی همکار ساخته می‌شد به فیلمهای چند دقیقه‌ای و چند شاته، که توسط کمپانی‌های بزرگ با قواعد صنعتی ساخته می‌شد را نشان می‌دهد.
اولین نمایش تجاری فیلم در ۱۴ آوریل ۱۸۹۴ در اتاقک کینتوسکوپ صورت گرفت. مشهود است که ادیسون در پی اختراع سیستم صوتی فیلم بوده، اتفاقی که تا ۱۹۲۷ و در فیلم خواننده جاز صورت نگرفت. در ۱۸۹۶ فهمیدند که در صورت نمایش برای افراد بیشتر پول بیشتری حاصل خواهد شد. از این رو کمپانی ادیسون پروژکتوری که توسط آرمات و ژنکینز ساخته شده بود و نامش فانتسکوپ بود را گرفتند و به ویتاسکوپ تغییر نام دادند.
از ۱۹۲۷ به بعد کم کم صدا جزو جداناپذیر سینما شد و پیشرفت فنی در این عرصه باعث گردید سینما غنی‌تر شود.
مدیران کمپانی یونایتد آرتیستز؛ چارلی چاپلین در مقام رئیس کمپانی نشسته در وسط