اما متروي تهران بايد بيش از اين توسعه يافته و بتواند ظرفيت مسافرپذيري خود را افزايش دهد. شهروندان تهراني بهعنوان اصليترين بهرهبرداران متروي تهران نظراتي درباره راهكارهاي توسعه ظرفيت اين ناوگان دارند. حسنزاده، مرد ميانسالي است كه هر روز از متروي تهران استفاده ميكند. وي كه كارگر شبكار يك توليدي در اطراف خيابان جمهوري است، ميگويد:
من هر روز كمي از ظهر گذشته با خط 3مترو از ايستگاه آزادگان به ميدان منيريه آمده و از آنجا با بيآرتي به خيابان جمهوري ميروم. واقعيت اين است كه در ساعاتي كه من تردد ميكنم تقريبا وضعيت فشار و تراكم حضور مسافران قابل تحمل است اما قطارها دير به دير ميآيند و بايد براي اين موضوع فكري شود. مسافر مسن ديگري هم كه شاهد و شنونده اظهارات حسنزاده است، ميگويد: مشكل مترو واگن است. بايد واگن را زياد كنند تا سر و كله مسافرها به هم نخورد، همين.
- ناوگان امن براي خانمها
در ايستگاه شهيد بهشتي از خط 3مترو به خط يك وارد ميشوم. در ايستگاه مادري فرزند خردسالش را بغل گرفته و منتظر قطار است. او ميگويد: من هر از گاهي براي رفتن به منزل اقوام از مترو استفاده ميكنم، البته چون واگن مخصوص بانوان هم دارد از اتوبوس راحتتر است و گرما و ترافيك هم ندارد. وي همچنين به راهاندازي اتاقهاي مادر و كودك در برخي از ايستگاهها نيز اشاره كرده و ميگويد: يكبار از اتاق مادر و كودك چهارراهوليعصر استفاده كردم و خوب بود.
خانم جوان ديگري كه دانشجو و در حال آماده شدن براي آغاز سال تحصيلي است، ميگويد: من سال اولتحصيل مجبور بودم هر روز از كرج به تهران بيايم و فقط با مترو تردد ميكردم چون هم امن است و هم تميز، اما مشكل اين است كه گاهي قطارها تأخير دارند كه در اين وضعيت بهدليل ازدحام مسافر واقعا شرايط بدي در قطار داريم. مرندي كه هماكنون دانشجوي سال سوم حسابداري است، ميافزايد: هماكنون در تهران سكونت دارم و هر از گاهي با مترو تردد ميكنم اما با آغاز سال تحصيلي دوباره مسافر دائم مترو ميشوم كه بايد براي شلوغي قطارها خودم را آماده كنم.
- مشتريان ثابت حملونقل عمومي
با نزديك شدن به ساعات بعد از ظهر تراكم مسافران نيز در قطارهاي مترو بيشتر ميشود چراكه شركتها و برخي ادارات به ساعت پايان كار خود رسيدهاند. در يكي از قطارهاي خط 4متروي تهران به سراغ مسافران ديگري ميرويم. اين خط متروي تهران بهدليل انشعاب از فرودگاه مهرآباد، مسافران پروازي هم دارد. مسلمي مردي ميانسال است كه در ايستگاه آزادي با وي همكلام ميشويم. وي درباره مشكلاتي كه متروي تهران دارد، ميگويد:
اصليترين مشكل نداشتن واگن است. اگر واگن زياد باشد حتما قطارها هم با نظم و فاصله كمتري به ايستگاهها ميرسند و زمان معطلي كمتر ميشود. اين مسافر مترو در ادامه ميافزايد: با توجه به ترافيكي كه تهران دارد مترو بهترين گزينه است اما بايد مسئولان شهر فكري به حال تأمين واگن كنند.
او به اين مسئله هم اشاره ميكند كه بهدليل برخي تأخيرها در قطارهاي مترو هميشه در برگشت از سفرهاي هوايي، از مترو استفاده ميكند، چون در زمان رفت احتمال جاماندن از پرواز را دارد. هنگام خروج از ايستگاه متروي ميدان انقلاب، مرد جواني كه متوجه شده در حال تهيه گزارش هستم، نزديك شده و ميگويد: با وجود اينكه ماشين دارم اما مشتري ثابت مترو و اتوبوسهاي بيآرتي هستم.
مرادبيگي با اشاره به ترافيك ميدان انقلاب تأكيد ميكند: بهنظرم بهترين راه براي حل ترافيك همين مترو و بعد اتوبوس است. مترو آلودگي هوا را هم تشديد نميكند اما يك مشكل بزرگ دارد، آن هم كمبود واگن وقطار است. شوراي شهريها بايد براي خريد قطار كاري بكنند.