ساعت: از صبح تا غروب
جوانان دوربين به‌دست شروع به عكاسي كردند. در ساعت‌هاي مختلف روز... آن‌ها به اين مكان آمدند و هركدام تصويرهايي با زاويه‌ي ديد مخصوص خود ثبت كرد: كليك، كليك، كليك...
اين‌روزها در موزه‌ي گرافيك، نمايشگاه عكسي از عمارت ارباب‌هرمز (متعلق به اواخر قاجاريه) برپاست.
«فريبا سليماني»، سرپرست موزه‌ي گرافيك درباره‌ي اين نمايشگاه به خبرنگار هفته‌نامه‌ي دوچرخه مي‌گويد: «پارسال سازمان زيباسازي شهر تهران يك كارگاه عكاسي با شركت دانشجويان و علاقه‌مندان به عكاسي برگزار كرد و حالا آن عكس‌ها در موزه‌ي گرافيك ايران به‌نمايش در آمده‌اند.»
عمارت زيبايي است. درخت‌هاي بزرگ با حوضي زيبا، شيشه‌هاي رنگي پنجره‌ها، اتاق‌ها و حوض‌خانه‌اي كه روزي از آن نهري عبور مي‌كرد و هركسي از يك زاويه‌ي متفاوت عكاسي كرده است. يك نفر سايه‌ي درخت را روي تن آجري بنا ديده است. شيشه‌هاي قرمز و قاب پشت آن توجه يكي ديگر را جلب كرده است. يكي ديگر ايوان عمارت را نشانه رفته و ديگري...
تجربه‌ي جالبي است كه ببينيد در عكاسي از يك عمارت هرعكاس چه قدر متفاوت ديده است.
سليماني درباره‌ي نمايشگاه آينده توضيح مي‌دهد: «دهه‌ي40، دهه‌ي شكوفايي گرافيك است. نه فقط گرافيك بلكه در عرصه‌ي اجتماعي و اقتصادي هم تحولات خيلي زيادي را شاهد بوديم. چيزي كه مسلم است نمي‌شد در يك نمايشگاه تمام تحولات گرافيكي اين دهه را نشان دهيم، بنابراين چهارسال اول را انتخاب كرديم.
ما در اين سال‌ها لوگوي «ايران‌اير» را داريم كه يكي از برترين لوگوهاي زمان خويش است. شروع كتاب هفته و همكاري «مرتضي مميز» و «احمد شاملو» و... بنابر اين دهه‌ي چهل، دهه‌ي مهمي در هنر گرافيك ايران است.»
به عمارت نگاه مي‌كند؛ هم به پنجره‌ها و راه‌پله‌هاي چوبي. به ديوارها و حوض و شمعداني‌ها. من اگر عكس مي‌گرفتم كدام بخش را از بنا شكار مي‌كردم؟ چند عكس از حياط پشتي و نرده‌هايش مي‌گيرم؛ از رديف شمعداني‌ها و با نمايشگاه و ساختمان خداحافظي مي‌كنم.
موزه‌ي گرافيك، شمال پارك پليس قرار گرفته و نمايشگاه تا پايان شهريور 96 برپاست.