به گزارش بي بي سي، خانواده او روز پنجشنبه (۲۱ سپتامبر - ۳۰ شهریور) با انتشار بیانیه‌ای ضمن تایید مرگ او تصریح کردند خانم بتانکور، شب گذشته "در آرامش" دار فانی را ترک کرده است.
او در سال ۲۰۱۲ هیات مدیره شرکت لورئال را ترک کرد و پس از آن به ندرت در انظار عمومی دیده شد؛ بخشی از این انزوا به علت ابتلا به بیماری دمانس (نسیان - فراموشی) بود.
با این حال، نام لیلیان بتانکور به علت پرونده‌های دادگاهی مختلف که او را "قربانی بهره‌برداری مالی" معرفی می‌کرد، دائما در اخبار شنیده می‌شد.
یکی از بزرگترین این پرونده‌ها در سال ۲۰۰۷ رسانه‌ای شد؛ هنگامی که دختر خانم بتانکور به دادگاه شکایت کرد که از نقصان سلامتی مادرش سوءاستفاده شده و کسانی که اطراف او را گرفته‌اند از او بهره برداری مالی می کنند.
فرانسواز بتانکور-می‌یرز که مدت‌ها با مادرش رابطه نداشت، در آن پرونده از قاضی خواسته بود مادرش را فاقد ثبات روانی و متعاقب آن معاف از تصمیم گیری‌های بزرگ تشخیص دهد.
یکی از این موارد این پرونده‌ها که در سال ۲۰۰۸ خبرساز شد مربوط بود به شکایت دختر خانم بتانکور، که تنها فرزند و وارث او هم هست، از عکاسی بود که مادرش به او یک تابلو پیکاسو و یک جزیره هدیه داده بود؛ هدایایی که صدها میلیون دلار ارزش داشتند.
فرانسواز بعدها گفته بود از طریق خدمه خانه مجلل مادرش دریافته بوده که خانم بتانکورقصد داشته این عکاس را رسما به فرزندخواندگی خود قبول کند.
اگر چه این مادر و دختر در سال ۲۰۱۰ با هم آشتی کردند و دوباره به هم نزدیک شدند اما پرونده‌های مربوط به بهره‌برداری مالی یا "فرار مالیاتی" و "تزریق پول به رقابت های سیاسی" همچنان نام لیلیان بتانکور را در رسانه‌های فرانسه و جهان پررنگ نگه داشت.
در پرونده دیگری، ذیحساب خانم بتانکور، پاتریک د ماستر، متهم شد که از حساب او به قصد کمک به رقابت‌های سیاسی نیکلاس سارکوزی، رئیس‌جمهوری سابق فرانسه، پول برداشته است.
این پرونده که فساد مالی و سیاسی را توامان مورد توجه قرار داده بود، با وجود این که آقای سارکوزی همواره ارتباط داشتن با این پرونده یا دریافت هر نوع کمک مالی را تکذیب می‌کرد، تنها در سال ۲۰۱۳ و با تبرئه کردن آقای سارکوزی از سوی بازرسان پرونده خاتمه یافت.
در نهایت دادگاه دو سال پیش (۲۰۱۵) با محکوم کردن هشت نفر، از جمله آقای بنیر (عکاس)، آنها را موظف به پرداخت میلیون‌ها دلار غرامت به خانواده بتانکور کرد.
اکنون تمام دارایی‌های خانم بتانکور که شامل سهام او از لورئال هم می‌شود در اختیار یک موسسه امین قرار گرفته و کنترل آن به دخترش، فرانسواز سپرده شده است.
یکی از نوه‌های او، ژان-ویکتور می‌یرز، اکنون به عنوان معاون مدیرعامل در هیات رئیسه لورئال حضور دارد و حافط منافع او است.
پدر او، یوجین شولر، در سال ۱۹۰۹ ابتدا یک شرکت تولید رنگ مو تاسیس کرد که در نهایت به لورئال، بزرگترین تولید کننده لوازم آرایشی جهان، تبدیل شد.