او با سمت معاونت سينمايي وزير يازده سال قبل از ساختمان خيابان كمال‌الملك به تلويزيون رفت و حالا چند ماهي است كه دوباره با عنوان رئيس سازمان سينمايي در همان اتاق معروف مشغول رتق و فتق امور سينماي ايران است. محمدمهدي حيدريان در گفت‌وگو با همشهري درباره موضوعات مختلفي اظهارنظر كرد كه در روزهاي آينده به‌طور كامل در روزنامه منتشر خواهد شد اما بخشي از حرفهاي او خبرهايي بود كه در ادامه مي‌آيد.
- فيلم من، سهم من
يكي از دغدغه‌هاي هميشگي سينماي ايران براي بهبود شرايط، به‌خصوص در حوزه بهبود وضعيت توليد و تكنولوژي موضوع كمبود سرمايه بوده است. رئيس سازمان سينمايي اما خبرهاي خوبي در اين‌باره دارد. او خبر مي‌دهد كه به‌زودي بحران سرمايه براي سينماي ايران از طريق صاحبان اصلي سينما يعني تماشاگران تا حدودي حل خواهد شد.
حيدريان مي‌گويد: «صندوق توسعه هنر مدت‌هاست كه با سازمان بورس وارد مذاكره شده تا براي تأمين سرمايه توليد فيلم به نتيجه‌اي مطلوب برسيم. نتيجه اين مذاكرات كه مراحل نهايي را سپري مي‌كند از اين قرار خواهد بود كه مردم مي‌توانند براساس اين توافق سهم بخرند و به‌عبارتي سهامدار فيلم‌ها شوند. با اين استراتژي مي‌توان هم محدوديت هميشگي سرمايه را كه يكي از دلايل هميشگي ضعف فيلم‌هاي ايراني است، بهبود بخشيد و هم اميد داشت كه تماشاگران يا به‌عبارتي سهامداران به فيلم‌ها به چشم سرمايه واقعي بنگرند.»
- نظام صنفي؛ اين بار سينما
جالب اينجاست كه اين نگاه حالا آنقدر در فريم به فريم سينما ظهور يافته كه اين بار مديران سينما دست به‌كار شده‌اند و براي رهايي از انواع و اقسام توصيه و دردسرهاي پيراموني مي‌خواهند با سازوكاري جديد بخش خصوصي را با شيوه‌اي نو در امور جاري و صنفي سينما دخالت دهند. محمدمهدي حيدريان در توضيح اين سازوكار مي‌گويد:
«ما بايد بپذيريم كه تشخيص‌هاي حرفهاي را بايد به حرفه‌اي‌هاي هر صنف واگذار كنيم و دولت و به‌عنوان مثال سازمان سينمايي، تنها به‌عنوان يك ناظر براي درست انجام شدن امور عمل كند.» او از تشكيل سازمان نظام صنفي هنر با مشاركت خانه سينما، خانه موسيقي و خانه تئاتر خبر مي‌دهد. اين سازمان نظام صنفي قرار است مانند ساير سازمان‌هاي نظام صنفي متولي اجراي دقيق كليه امور صنفي سينما باشد و سازمان سينمايي تنها نقش نظارتي بر عهده خواهد داشت.
حيدريان معتقد است كه بايد سازمان متبوعش تنها نگران حفظ چارچوب‌هاي ارزشي تعريف شده براي سينما باشد و از ورود به محدوده سلايق پرهيز كند و اين سلايق را به‌عنوان حق مولف محفوظ و محترم بشمارد.
- جذابيت، آنچه هست و آنچه بايد باشد
يكي از دلمشغولي‌هاي رئيس سازمان سينمايي اين است كه سينماي ايران هنوز به قدر كفايت جذاب نيست تا بتواند نقش واقعي خود را در چرخه نمايش دنيا به‌دست آورد. همزمان با اين دلمشغولي، موضوع عدم‌صدور مجوز ساخت در ماه اخير كه براي 3فيلمساز مطرح به وقوع پيوست و حداقل براساس شنيده‌ها موضوعات نو و جذابي را شامل مي‌شد، نوعي تضاد مديريتي را به ذهن متبادر مي‌كرد.
نظر رئيس سازمان سينمايي درباره اين دو نكته بسيار قاطع و صريح بود. حيدريان تأكيد دارد كه «هر فيلمسازي كه گفته يا مي‌گويد سناريوي جذابي دارد ولي به‌خاطر تصميم شوراي صدور پروانه ساخت دچار مشكل شده مي‌تواند با حمايت شخص بنده و سازمان سينمايي سناريوي خود را منتشر كند تا مورد قضاوت اهالي فن قرار گيرد. من از خانه سينما و بنياد سينمايي فارابي هم مي‌خواهم در اين مهم ياري‌رسان باشند تا يك‌بار براي هميشه تكليف اينگونه حرفهاي غيركارشناسي مشخص شود.
واقعيت اين است كه متأسفانه هنوز بعضي همكاران فيلمساز نمي‌توانند بپذيرند كه وقتي حرف از جذابيت مي‌زنيم يعني از يك سوژه جذاب براي تماشاگران جهاني سخن مي‌گوييم و صدالبته موضوع بديع و جذاب اين نيست كه براساس منهيات داخلي سناريو بنويسيم و فيلم بسازيم. من بار ديگر پيشنهاد خود را تكرار مي‌كنم كه اگر فيلمسازي معتقد است سناريوي جذابي دارد ولي نتوانسته آن را بسازد طرحش را در حضور اهالي فن و با تضمين رعايت همه نكات امانتدارانه در معرض قضاوت جمعي قرار دهد.»