كار تا جايي پيش رفت كه خبرنگاران ديروز به‌طور مستقيم از تيلرسون پرسيدند آيا قرار است نيكي هيلي نماينده آمريكا در سازمان ملل جانشين او در وزارت خارجه شود؟ پاسخ تيلرسون اين بود: خب من فكر مي‌كنم ما الان وزيرخارجه داريم و او مي‌خواهد فعلا همين دور و اطراف باشد. روز پنجشنبه خبرنگاران در حاشيه نشست سازمان ملل، همين سؤال را از خانم هيلي پرسيدند.
پاسخ او اين بود: نه من قرار نيست وزيرخارجه بشوم. البته هيلي چندي قبل در پاسخ به سؤال مشابهي گفته بود: شايعاتي درباره اين موضوعات هست. از همان وقتي كه من نماينده كنگره بودم گمانه‌زني مي‌كردند كه من قرار است كجا بروم و چه سمتي داشته باشم. اما من مي‌خواهم كارم را انجام دهم.
دلايل اين گمانه‌زني‌ها زياد است. فعال شدن خانم هيلي در زمينه پرونده هسته‌اي ايران كه از سفر به مقر آژانس بين‌المللي انرژي هسته‌اي تا اظهارنظر و سخنراني در اين‌باره را در بر گرفته، حضور كمرنگ و سفرهاي محدود تيلرسون و نزديكي گفتمان و سياست‌هاي خانم هيلي به شخص ترامپ، ازجمله اين دلايل است.
تيلرسون در ماه‌هاي اول وزارت خارجه‌اش، در سخنراني‌اي گفته‌بود كه دلش براي كار قبلي‌اش تنگ مي‌شود. او مدير نفتي باسابقه آمريكاست و به‌دليل نداشتن هيچ سابقه‌اي در سياست خارجي، از چهره‌هاي مورد انتقاد دولت ترامپ بوده‌است. البته در هفته‌هاي اخير اظهارنظرات تيلرسون كه به نوعي فاصله او از سياست‌هاي تند ترامپ در كره‌شمالي، ايران و تقابل با اروپا را نشان مي‌دهد، باعث شده كه او به چهره نسبتا محبوب رسانه‌هاي آمريكايي تبديل شود.
اين اختلاف نظرها باعث شده برخي پيش‌بيني كنند كه تيلرسون عمري كوتاه در دولت ترامپ دارد.همه اين شرايط موجب شده نيكي هيلي وزيرخارجه در سايه آمريكا لقب بگيرد. باتوجه به فهرست طولاني استعفاها و بركناري‌ها در دولت ترامپ، اين توصيف چندان هم دور از واقعيت نيست.