حجم آب اين استخر‌ها كه با رابر پوشيده شده‌اند حدود 250 هزار مترمكعب برآورد مي‌شود. اين درحالي است كه اين حجم عظيم آب از قنوات و رواناب‌ها و چشمه‌هاي طبيعي كه آبشخور‌هاي حيوانات وحشي است، برداشت شده و مي‌شود. افزون بر اين، حجم انبوهي از گردوغبار ناشي از تردد تريلي‌هاي حمل سنگ، پوشش گياهي اين منطقه را به‌شدت تهديد مي‌‌كند؛ همچنان‌كه صدا‌هاي ناشي از معدنكاوي در اين منطقه حفاظت‌شده، آرامش حيات وحش را به مخاطره انداخته است.
اما معدنكاري آسيب‌هاي ديگري را متوجه اين منطقه كرده است كه از آن جمله مي‌توان به انحراف مسير جريان آب، آلوده‌كردن آب‌هاي سطحي و زيرزميني، تغيير كيفيت و خصوصيات آب، كمبود آب براثر برداشت و در نتيجه براثر برداشت بي‌رويه و برهم‌زدن تعادل جريان آب اشاره كرد. بخش عمده آلودگي آب منطقه ناشي از معدنكاري، به‌واسطه پساب‌هاي معدني و آب خروجي است. نكته آخر آنكه بخش عمده‌اي از حقابه روستاهاي اطراف فعاليت‌هاي معدني صرف فعاليت‌هاي معدني مي‌شود آن هم در روزگاري كه آب براي روستاييان حكم كيميا را دارد.
- منطقه كركس در يك نگاه
منطقه كركس واقع در غرب شهر نطنز و در شهرستان‌هاي نطنز و شاهين‌شهر و ميمه، طي مصوبه شماره ۲۷۸ شوراي‌عالي محيط‌زيست (كميسيون زير بنايي دولت) مورخ 12/۱۱/۱۳۸۶ با مساحت ۱۱۴۵۸۰ هكتار به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده به مناطق تحت مديريت سازمان حفاظت محيط‌زيست پيوسته است.
اين منطقه حفاظت‌شده يكي از بهترين زيستگاه‌هاي طبيعي فلات مركزي ايران محسوب مي‌شود و ازتنوع زيستي وگياهي قابل توجهي برخوردار است. براساس مطالعات انجام يافته تعداد۲۹۰ گونه گياهي متعلق به ۲۰۶ جنس و ۵۲ خانواده گياهي در منطقه كركس وجود دارد. همچنين ۱۳گونه پستاندار، ۶۲ گونه پرنده، ۱۲گونه خزنده و يك گونه دوزيست تاكنون در منطقه حفاظت‌شده كركس شناسايي و ثبت شده است. كل و بز و گراز از گونه‌هاي شاخص اين منطقه محسوب مي‌شود. علاوه بر شكار غيرمجاز، سال‌هاست فعاليت‌هاي معدنكاري به يكي از تهديدات جدي اين منطقه تبديل شده است.
- عكاس و كنشگر محيط‌زيست