براساس گزارش نيواطلس، قورباغه شيطاني يا بيلزيبوفو قورباغهاي به اندازه يك توپ بادي ساحلي بوده كه در حدود 68 ميليون سال پيش در منطقه ماداگاسكار زندگي ميكردهاست و مطالعات جديد نشان ميدهند اين جاندار به عنوان غذا دايناسور ميخوردهاست.
محققان با محاسبه نيروي آروارههاي اعضاي زنده خانواده اين قورباغه، توانستند آن را به نمونهاي بزرگتر تعميم داده و قدرت آرواره اين قورباغه باستاني منقرض شده را تخمين بزنند و دريابند كه در منوي غذاي اين جاندار، جوجه دايناسورها نيز حضور داشتهاند.
اين پژوهش كه توسط گروهي از محققان دانشگاههاي ادلايد، پليتكنيك كاليفرنيا و كالج لندن انجام شده، نيروي آروارههاي قورباغههاي شاخدار جنوب آمريكا را با كمك يك ابزار مبدل نيروي ويژه محاسبه كردند. اين ابزار از دو صفحه فلزي برخوردار است كه با چرم پوشانده شدهاست و ميتواند قدرت آرواره موجود را به دقت اندازهگيري كند.
نتايج نشان داد نيروي آرواره قورباغههاي كوچك شاخدار با سري به بزرگي 4.5 سانتيمتر برابر 30 نيوتن برابر با سه كيلوگرم است. با استفاده از اين رقم به عنوان عدد پايه و استفاده از نسبت نيرو به اندازه سر، محققان قدرت آرواره قورباغههاي شاخدار باستاني را كه بزرگي سر آنها 10 سانتيمتر بوده را 500 نيوتن تخمين زدند.
اين قورباغهها در سن بلوغ بدني به طول 41 سانتيمتر و به وزن 4.5 كيلوگرم داشتند و در چنين ابعادي قدرت آرواره آنها به اندازه آرواره يك گرگ،يعني به 2200 نيوتن ميرسيد. در اين دوران بود كه قورباغهها ميتوانستند دايناسورهاي جوان و كوچك را به عنوان غذا شكار كرده و بخورند.