به گزارش همشهري آنلاين، نرگس آبيار تا پيش از آنكه «شيار143» در بخش مسابقه جشنواره فيلم فجر چهار سال پيش به نمايش درآيد، نامي چندان شناخته‌شده در عرصه سينما نبود و شهرت خود را به واسطه سال‌ها فعاليت در دنياي ادبيات و نويسندگي به دست آورده بود. حتي ساختن «اشيا از آنچه در آينه مي‌بينيد به شما نزديك‌ترند» هم باعث نشد توجه دنياي مردانه فيلمسازي به تازه‌ترين چهره باشگاه كارگردانان زن جلب شود.
«شيار143» با سختي فراوان به بخش مسابقه جشنواره سي و دوم راه يافت و وقتي روز 17 بهمن 92 در برج ميلاد روي پرده رفت، اين ابراهيم حاتمي‌كيا بود كه توجه حاضران در مركز همايش‌هاي برج يا همان كاخ جشنواره را به فيلم شايسته آبيار جلب كرد. پس از پايان نمايش و پيش از ورود عوامل «شيار» و خبرنگاران به محل نشست پرسش و پاسخ، اين تحسين‌شده‌ترين فيلمساز گونه دفاع مقدس بود كه از بي‌اعتنايي هيات انتخاب جشنواره به آبيار و فيلم او گلايه مي‌كرد.
«شيار143» به لطف شنيده شدن صداي اعتراض‌هاي حاتمي‌كيا يكي از فيلم‌هاي موفق جشنواره سال 92 شد و چند سيمرغ بلورين گرفت؛ از جمله فيلم برگزيده تماشاگران، بهترين بازيگر زن (مريلا زارعي) و البته جايزه ويژه هيات داوران. فيلم در اكران عمومي هم بسيار خوش درخشيد و همين موفقيت‌ها كار آبيار را براي نشستن روي صندلي كارگرداني پروژه بعدي سخت‌تر كرد. همه انتظار داشتند سومين ساخته فيلمساز 46 ساله از كارهاي قبلي‌اش يك سر و گردن بالاتر باشد.
دو سال گذشت و آبيار در ميان انبوه داستان‌هايي كه در دست داشت، روايتي از دوران كودكي خود را براي به تصوير كشيدن برگزيد. «نفس» با نقش‌آفريني خيره‌كننده سيده‌ساره نورموسوي، مهران احمدي و البته پانته‌آ پناهي‌ها در نقش ننه‌آقا در جشنواره سي و چهارم درخشيد و در حالي سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش مكمل زن را براي شبنم مقدمي به ارمغان آورد كه خيلي‌ها منتظر اهداي جايزه بهترين بازيگر زن به پناهي‌ها بودند.
سازنده بهترين فيلم از نگاه ملي جشنواره فجر سي و چهارم اين روزها در شرايطي پروانه توليد «شبي كه ماه كامل شد» را به تهيه‌كنندگي همراه هميشگي و همسرش محمدحسين قاسمي در دست دارد كه تازه چند روز از معرفي شدن «نفس» به نمايندگي از سينماي ايران به بخش بهترين فيلم خارجي‌زبان نودمين دوره مراسم اهداي جوايز اسكار مي‌گذرد. هر چند بعيد است فيلم تحسين‌شده و تماشايي آبيار راهي به فهرست نامزدهاي اوليه و نهايي اسكار بيابد اما نفس حضور يك بانوي فيلمساز ايراني در رقابت براي كسب مهم‌ترين جايزه سينمايي دنيا ارزشمند است.
آبيار كه سال‌ها در دنياي ادبيات داستاني ايران نامي آشنا بود و همچنان هست، هنوز هم براي فيلم‌هاي خود سراغ بايگاني داستان‌هايش مي‌رود و يكي از ميان آنها را براي تبديل كردن به فيلمنامه برمي‌گزيند. او كه با «شيار143» و «نفس» نشان داده رازهاي داستانگويي در سينما را خوب مي‌شناسد، با «شبي كه ماه كامل شد» يكي از نام‌هاي كنجكاوي‌برانگيز جشنواره سي و ششم خواهد بود. هر چه باشد، آبيار در سال‌هاي زوج با دست پر به جشنواره مي‌آيد و دست‌كم يك سيمرغ شكار مي‌كند!