براساس گزارش كميته نوبل، ژاك دبوشه از دانشگاه لوزان، يوآكيم فرانك از دانشگاه كلمبيا و ريچارد هندرسون از دانشگاه كمبريج به خاطر ابداع تصويربرداري ميكروسكوپي الكتروني انجمادي براي تعيين ساختار دقيق زيست مولكول‌هاي درون محلول موفق به نوبل شيمي سال 2017 شدند.
ريچارد هندرسون اولين بار در سال 1990 موفق شد از ميكروسكوپ الكتروني در ايجاد تصوير سه‌بعدي از پروتئيني در وضوح تصويري بالا استفاده كند. يواكيم فرانك اين فناوري را در سال‌هاي 1975 تا 1986 كاربردي ساخته بود و ژاك دبوشه آب را به ميكروسكوپ‌هاي الكتروني افزود. آب در فضاي خلاء اين ميروسكوپ‌ها تبخير مي شده و باعث تجزيه مولكول‌هاي زيستي مي‌شود اما دبوشه با كاهش دماي آب مانع از تخريب مولكول‌ها شد و امكان بررسي شكل حقيقي مولكول‌ها را درون محلول فراهم آورد.
سال گذشته این جایزه به ژان پی‌یر سوواژ از دانشگاه استراسبورگ فرانسه، فراستر استادارت از دانشگاه نورث وسترن آمریکا و برنارد فرینگا از دانشگاه گرونینگن هلند برای طراحی و ساخت ماشین‌های مولکولی اختصاص یافت. این دانشمندان در حقیقت کوچکترین ماشین‌های جهان را ساخته‌اند. آنها مولکول‌هایی را با حرکات قابل کنترل تولید کردند که می‌توانند با افزودن انرژی به کار بپردازند. توسعه محاسبات نشان داده که چگونه کوچک‌سازی فناوری می‌تواند به تحول ختم شود. برندگان نوبل شیمی 2016 با کوچک کردن ماشین‌ها، شیمی را به بعدي جدید وارد ساختند.
از سال 1901 تا 2017 تعداد دانشمندانی که توانسته‌اند نوبل شیمی دریافت کنند 109 نفر بوده‌است که از این میان 63 جایزه به صورت انفرادي و بقیه آنها اشتراکی بوده‌است. همچنین در میان برندگان نوبل شیمی نام چهار زن دیده می‌شود و دانشمندی به نام فردریک سنگر نیز دو بار در سال‌های 1958 و 1980 موفق به کسب این جایزه علمی ارزشمند شده‌است.
جوانترین برنده نوبل شیمی فردریک ژولیو نام دارد که در سن 35 سالگی در سال 1935 موفق شد این جایزه را از آن خود سازد. جان فن نیز مسن‌ترین برنده نوبل شیمی است که در سن 85 سالگی و در سال 2002 موفق به کسب این جایزه شد. میانگین سنی برندگان نوبل شیمی 58 سال تخمین زده‌شده‌است.
جایزه نوبل ارزشی برابر هشت میلیون کرون سوئد یا یک میلیون و دویست هزار دلار دارد که در صورت انتخاب چند نفر، جایزه میان آنها تقسیم می شود.