سال 72در جريان درگيري 2زنداني در يكي از زندانهاي اطراف تهران، مردي توسط يكي از همبنديهايش به قتل رسيد. در جريان تحقيقات از متهم به قتل او گفت كه بهدليل اينكه هم بندياش از او براي آزادشدن پول گرفته اما نتوانسته كاري انجام دهد وي را به قتل رسانده است. او ادامه داد: 2سال قبل بهخاطر يك درگيري به پرداخت ديه محكوم شدم اما چون توانايي پرداخت ديه را نداشتم زنداني شدم.
در زندان با مقتول آشنا شدم، 70هزار تومان پول و 4 انگشتر به او دادم و قرار شد كاري كند كه بهزودي آزاد شوم اما هيچ كاري نكرد و مدام من را مسخره ميكرد تا اينكه شب حادثه با يكديگر درگير شديم. چون من در آرايشگاه زندان كار ميكردم قيچي داشتم و با آن چند ضربه به وي زدم و جانش را گرفتم؛ بعد هم ميخواستم خودكشي كنم كه بقيه زندانيان مانع شدند.
متهم به قتل روز 28تيرماه سال 73در شعبه 145دادگاه جنايي وقت تهران محاكمه و به قصاص محكوم شد و حكم به تأييد قضات ديوانعالي كشور رسيد اما اجراي آن طولاني شد تا اينكه متهم روز 12آذرماه سال 84درحاليكه 78سال داشت بهدليل سكته قلبي در زندان جانش را از دست داد. بهدنبال مرگ متهم تلاشها براي شناسايي اعضاي خانواده او آغاز شد اما مأموران نتوانستند آنها را پيدا كنند. با گذشت 24سال از گشوده شدن اين پرونده خانواده مقتول درخواست دريافت ديه از بيت المال را مطرح كردهاند. به اين ترتيب قرار است قضات دادگاه كيفري يك استان تهران بهزودي به اين پرونده رسيدگي كنند.