يكي از واكنش‌هاي مهم مربوط به مرجع ملي كنوانسيون حقوق كودك است. مظفر الوندي دبير مرجع ملي كنوانسيون مي‌گويد: «تا به حال در 24استان از مراكز نگهداري كودكان در بخش‌هاي دولتي و خصوصي ازجمله كانون‌هاي اصلاح و تربيت و مهد كودك زندان‌ها بازديد كرده‌ايم.» او در گفت‌وگو با روزنامه همشهري اطلاعات آماري و جزئيات تازه‌اي در زمينه مهد كودك‌هاي زندان‌هاي كشور و همچنين دلايل مسكوت ماندن پروژه‌ها ارائه داد. الوندي در رابطه با بازديد‌هايي كه اخيرا به‌صورت خاص از مهدكودك‌هاي زندان‌ها در مراكز 24استان داشته، مي‌گويد: كانون‌هاي اصلاح وتربيت و مهدكودك‌هاي زندان در سطح كشور جملگي در مراكز استان‌ها قرار دارند و به‌عبارتي دركشور كانون اصلاح و تربيت و زندان زنان در شهرستان‌ها نداريم. قانون مي‌گويد اگر زن زنداني كودك زير 2سال داشته باشد بايد كودك در كنار مادر نگهداري شود. طبق قانون تقريبا در همه زندان‌هاي كشور كه زنان در آن محبوس هستند، مهد كودك در زندان داريم. اما نه آن مهد كودكي كه در ساختار بهزيستي تعريف شده، به آن معنا نيست. مهد كودك‌ها در داخل زندان ساخته شده است. برخي از مهدكودك‌هاي داخل اين مراكز، از نظرشاخص‌ها و استاندارد‌ها از مهد كودك‌هاي بيرون از زندان مجهز‌تر هستند.امابهزيستي مهد كودكي را به رسميت مي‌شناسد كه از اين سازمان مجوز بگيرد. فضاي فيزيكي مهد كودك‌ها و امكانات آن به لحاظ ظاهري موجه است. بالاخره محيط زندان شرايط امنيتي، انتظامي و محدوديت‌هايي دارد.»
به گفته الوندي هر استان درخصوص مهد كودك‌هاي زندان با توجه به امكانات موجود، ابتكارهاي خاصي به خرج داده‌اند: «در برخي استان‌ها مادران زنداني بيشتر اوقات‌شان را با كودك‌شان سپري مي‌كنند و از زنان زنداني و محيط زندان جدا شده‌اند. خيلي از زندان‌ها مادران زنداني را از ديگر زندانيان جدا كرده‌اند تا به‌صورت تمام وقت در كنار فرزندان‌شان باشند. در استان‌هاي مختلف ابتكارات مختلفي در اين زمينه ديده مي‌شود. برخي مهد كودك‌ها استاندارد است، برخي مكان‌ها هم در حد معمول و در حد توان ساخته شده‌اند. به لحاظ آماري طبق مشاهدات عيني ما به‌طور متوسط مي‌توان گفت 6كودك زير 2سال در هر يك از اين 24مركز نگهداري مي‌شود. يعني حدود 144كودك زير 2سال در 24زندان در كنار مادرانشان هستند.» دبيرمرجع كنوانسيون حقوق كودكان كشور با اشاره به چگونگي فعاليت‌هاي ديگر نهادها در زندان‌ها و تأكيد بر لزوم تسريع توافق سازمان زندان‌ها و سازمان بهزيستي درخصوص مهدكودك‌هاي زندان‌ها اينطور توضيح داد:«در زندان‌هاي سطح كشور مدرسه داريم، دانشگاه علمي كاربردي داريم و اكثر كلاس‌هاي آموزش فني را سازمان فني و حرفه‌اي در زندان‌ها به‌عهده گرفته است. منتها در همه اين امور، سازمان‌هاي مربوطه انعطاف‌هايي در نوع فعاليت‌شان در زندان به‌كار گرفته‌اند. به‌عنوان مثال سازمان فني و حرفه‌اي اگر در بيرون از زندان دوره شش ماهه براي فراگيري يك حرفه تعريف كرده، براي فعاليت در زندان با سازمان زندان‌ها به توافق رسيده كه با توجه به شرايط خاص زندان اين دوره را ظرف 2ماه تكميل كند. اين نوع همكاري‌ها بين سازمان‌ها در فضاي زندان در حال انجام است. به همين‌خاطر در رابطه با موضوع مهد كودك‌ها بايد دو طرف انعطاف به خرج بدهند.ما در جلسات استاني هم تأكيد كرديم كه ادارات بهزيستي در بحث مهد كودك زندان‌ها متناسب با شرايط و امكانات زندان تصميم‌گيري كنند.»
الوندي در پايان در رابطه با مهد كودك زندان زنان تهران گفت: «سازمان زندان‌ها تمايل دارد مجموعه‌اي مجوز دار داشته باشد اما مسئولان سازمان بهزيستي روي استانداردهاي خودشان پافشاري مي‌كنند. در بحث مهد كودك زندان تهران هم اين موضوع مشكل‌ساز شده است. مهد كودك زندان زنان تهران، به لحاظ ساختماني كامل است. چند‌ماه پيش بازديدي از اين مكان داشتم قرار شد كه بهزيستي مجوز بدهد تا كارها انجام شود اما گويا در استاندارد‌ها هنوز مشكل دارند.»
- كودكان بي‌سرپناه زندانيان
مظفر الوندي، دبير مرجع ملي كنوانسيون حقوق كودك گفت: در بازديد از زندان‌هاي زنان در سطح كشور با چندين مادر زنداني صحبت كردم. اغلب‌شان از طبقه فقير جامعه هستند. مادران زنداني علاوه بر كودك زير دو سالي كه در كنارشان هست چند كودك ديگر خارج از زندان دارند. كودكاني كه اغلب در بين فاميل و اقوام تقسيم شده‌اند. وضعيت اسفباري است. ما بايد به فكر كودكان بيرون از زندان هم باشيم. با مادري صحبت كردم كه علاوه بر نوزادش 4بچه ديگر خارج از زندان داشت. يكي نزد عمو، ديگري نزد پدر بزرگ و دوتاي ديگر در بهزيستي به سر مي‌بردند و مادر خبري از بچه‌هايش نداشت. گاهي بهزيستي امكاناتي ندارد كه همه كودكان يك زن زنداني را تحويل بگيرد و يا شرايط روحي كودكان زنداني به نوعي است كه نمي‌توان آنها را از خانواده جدا كرد و به نهاد‌هاي متولي سپرد.