در نمايشگاه‌هايي كه به مرور آثار هنرمندان بزرگ معاصر مي‌پردازند و همه آثارشان را از سراسر دنيا گرد مي‌آورند جاي آثاري كه در موزه هنرهاي معاصر تهران قرار دارد خالي است؛ همچنين در كتاب‌هاي تحليلي و تاريخي هنر مدرن و جنگ‌ها و گزينه‌هايي كه كتاب‌هاي مرجع هنر معاصر به شمار مي‌روند. مثلا بسياري نمي‌دانند كه يكي از 3تابلوي مهم جكسون پولاك كه شاهكار او و سبك اكسپرسيونيسم انتزاعي است در گنجينه موزه هنرهاي معاصر تهران است، يا كارهاي مارك روتكو و جاكومتي و رنه مارگريت و ديگران.
در سال‌هاي اخير ارتباطات بين‌المللي موزه هنرهاي معاصر تهران و تلاش براي شناساندن آثار موزه به هنرمندان و كارشناسان هنري دنيا بيشتر شده است، هر چند ماجراهايي مثل امانت‌دادن آثار موزه به موزه‌هاي ديگر دنيا براي شناساندن بيشتر موزه تهران با حرف و حديث‌هايي همراه شد، آن‌قدر كه ارسال آثار موزه براي نمايش در موزه برلين منتفي شد.
يكي از آثار ثابت در موزه هنرهاي معاصر تهران «ماده و فكر» است، اثري كه در انتهاي مسير گردش موزه قرار دارد و هر كسي كه گذرش به موزه افتاده باشد ناگزير از كنار اين اثر رد شده است.ماده و فكر را «نوريوكي هاراگوچي» در سال 1971اجرا كرده است. مكعب فولادي بزرگي كه با روغن سوخته پر شده است و شبيه حوض آب به‌نظر مي‌رسد و انعكاسي شبيه آينه دارد.
حالا 40سال از عمر موزه هنرهاي معاصر تهران مي‌گذرد و چند روزي است كه هاراگوچي براي نظارت بر ترميم اثرش به تهران آمده است. نكته جالب توجه در گفته‌هاي او اين است كه او گمان نمي‌كرده كه اين اثرش هنوز در تهران به جا مانده باشد.
سال گذشته يكي از هنرمندان ايراني در ژاپن نمايشگاهي برپا مي‌كند و هاراگوچي را مي‌بيند و درباره اثر او كه در موزه ايران قرار دارد سخن به ميان مي‌آورد. اشاره هنرمند ايراني زمينه‌اي مي‌شود براي پيگيري هاراگوچي و حضور او در ايران. هارگوچي در آن سال‌ها نزديك به 20اثر را با همين تكنيك اجرا كرد اما از آن ميان تنها اثري است كه در موزه تهران پابرجا مانده است.
تلاش براي معرفي و ارائه آثار موزه هنرهاي معاصر تهران در سايت موزه، دعوت از كارشناسان و تحليلگران برجسته هنر معاصر و اتفاق‌هايي نظير اين سبب مي‌شود تا گنجينه كم‌نظير هنر مدرن در گوشه بوستان لاله تهران به دوستداران هنر در سراسر جهان بيشتر شناسانده شود.