در طول نيم قرن گذشته روابط حاكم ميان كره و ايران بسيار مستحكم بوده و هر دو كشور به توسعه اقتصادي يكديگر كمك‌هاي شاياني كرده‌‌اند. به‌خصوص رشد اقتصادي كره در دهه70 بدون وجود پروژه‌هاي گسترده اقتصادي ايران امكانپذير نبود. جمهوري كره به واسطه خريد عمده نفت از ايران به‌عنوان يكي از اصلي‌ترين شركاي تجاري اين كشور شناخته شده است و پنجاه و پنجمين سالگرد روابط ديپلماتيك اين 2كشور در سال‌جاري بيش از پيش حائز اهميت است.
اهميت اين سالگرد نه به‌علت تكرار عدد آن (55)، بلكه به اين دليل است كه زمان آن فرا رسيده تا گذشته روابط تجاري ميان ما ارزيابي شده و درباره مسير پيشرو در آينده نيز تصميم‌گيري كنيم. آيا بايد در مسير همكاري‌هاي كنوني خود بمانيم يا بايد قدم در مسير جديدي بگذاريم؟
برنامه جامع اقدام مشترك (برجام) به همراه خود رونق اقتصادي را براي ايران به ارمغان آورده است. جمهوري كره به‌عنوان يكي از اصلي‌ترين ذينفعان اين توافق تاريخي، چشم‌انداز جسورانه دولت ايران و ديپلماسي مجرب آن براي تحقق ديدگاهش به واقعيت را تحسين مي‌كند.
من همچنين پايبندي و تعهد ايران به اجراي توافقات هسته‌اي كه به تأييد آژانس بين‌المللي انرژي اتمي نيز رسيده را شايسته احترام و تقدير مي‌دانم. . پس از تصويب برجام، حجم مبادلات بازرگاني ميان ايران و كره تا ميزان 70درصد افزايش يافته و انتظار مي‌رود كه اين مقدار در سال‌جاري به بيش از 10ميليارد دلار برسد. شركت‌هاي كره‌اي به سرعت در حال ظهور و ورود به عرصه تجارت با ايران هستند و دولت كره متعهد است كه به واسطه اين شركت‌ها بيش از 8ميليارد دلار سرمايه براي اقتصاد ايران فراهم كند و همچنين درصدد است تا مقدار قابل توجهي از سرمايه‌گذاري‌هاي خود را نيز روانه ايران كند.
دستاوردهاي كنوني ناشي از چنين رابطه‌اي ما را از نيم قرن همكاري پربار ميان اين 2كشور خشنود مي‌سازد اما روابط آتي بايد به‌گونه‌اي تنظيم شود كه صرفا تحت‌تأثير رونق فعلي نبوده و به روابط گذشته نيز به شيوه انتقادي بنگرد. به‌نظر من روابط ميان ايران و كره از ثبات لازم برخوردار نيست و اين موضوع تا حد زيادي به وضعيت تجارت و مبادله نفت بستگي دارد. شراكت تجاري در هر زماني با بهترين پيشنهاد قابل تعويض است.
همانطور كه انتظار ندارم اگر ايرانيان محصولات بهتري را با قيمتي كمتر يافتند همچنان از محصولات كره‌اي خريداري كنند، به همين ترتيب نبايد از كره هم انتظار برود هنگامي كه نفت ارزان‌تر و بهتر از نفت ايران در بازار موجود است، نياز خود را از طريق ايران تأمين كند. ما بايد روابطمان را به موضوعات ديگري فراتر از دادوستد تعميم داده و فعاليت‌هاي اقتصادي مختلفي را در اين رابطه بگنجانيم. بخش مهمي از روابط اقتصادي فعلي بايد از تجارت به سرمايه‌گذاري تغيير پيدا كند.
اقتصاد ايران و كره نبايد تنها به واسطه روابط تجاري به يكديگر متصل باشند بلكه بايد با سرمايه‌گذاري‌هاي مناسب به يكديگر پيوند داده شوند. همكاري‌هاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي بايد بيش از اين تقويت شوند. روابط سياسي متنوع و باثبات، هرگز بدون درك متقابل، مستحكم و پايدار نمي‌ماند.
مي‌توانيم از كسي كه نمي‌شناسيم خريد كنيم اما هيچ‌كس به غريبه‌ها پول قرض نمي‌دهد. شناخت ديگران نسبت به ما سطحي و ظاهري است. همانطور كه ايران فقط كشور نفت و گاز نيست، كره هم تنها سرزمين يانگوم و جومونگ نيست. براي اينكه مردم هر دو كشور با فرهنگ، تاريخ و سبك زندگي يكديگر آشنا شوند لازم است دولتمردان هر دو كشور تلاش بيشتري به خرج دهند.
البته تلاش دولت‌ها نيز بايد همراه با مشاركت و حمايت مردم باشد. در اين راستا اقداماتي همچون گردشگري، فعاليت‌هاي فرهنگي و پذيرش و ارسال دانشجو مي‌تواند مؤثر واقع شود. دو كشور ايران و كره هرچه فرصت‌هاي بيشتري براي معرفي يكديگر فراهم كنند، قطعا روابط نزديك‌تري با هم خواهند داشت.
آشنايي مردم ايران و كره با هم بهترين سوخت براي كاركرد موتور دوستي دوجانبه است. مسيري كه تا به امروز با يكديگر از آن گذشته‌ايم بسيار پربار بوده اما بيشتر آن روابط مستقيمي است كه در راستاي معاملات و دادوستد بوده است. اما پس از اين، در مسير جديدي كه پيش روي ماست بايد شانه به شانه يكديگر قدم برداريم چرا كه جهت نمايي كه در دستانمان است مسير گوناگوني روابط و درك متقابل را نشان مي‌دهد.
- سفير كره‌جنوبي در تهران