به گزارش خبرگزاری رویترز دکتر یان ویلیامسون و همکارانش از دانشگاه ساوثهمپتون که این تحقیق را انجام دادهاند، مینویسند با توجه به اینکه در بسیاری از موارد عفونت سینوس شاهدی وجود ندارد که باکتری عامل بیماری باشد، به طور گستردهای درمانهای غیرضروری برای سینوزیت انجام میگیرد.
آنتیبیوتیکها بر روی ویروسها که علت شایع عفونت سینوس هستند، بیاثر هستند، و استفاده بیش از حد از آنها میتواند به ایجاد باکتریهای مقاوم به دارو بینجامد.
این یافتهها که در شماره اخیر "نشریه انجمن پزشکی آمریکا" منتشر شدهاند، از بررسی بر روی 240 فرد بزرگسال مبتلا به عفونت سینوس به دست آمدهاند.
برخی از این افراد با آنتیبیوتیک آموکسیسیلین و اسپری بینی حاوی استروئید "بودسوناید"، برخی با یکی از این دو دارو به علاوه یک دارونما و گروه سوم با دو داروی کاذب درمان شده بودند.
نتیجه به نوشته این پژوهشگران این بود: "در میان بیماران با علائم شاخص سینوزیت حاد باکتریایی نه آنتیبیوتیک، نه کورتون موضعی و نه ترکیب این دو در تغییر شدت، مدت، یا سیر طبیعی بیماری تاثیری ندارند."
آنها میافزایند: "اسپرهای کورتونی ممکن است در تخفیف بیماری در افرادی که علائمشان شدت کمتری دارد نقش داشته باشند."
این پژوهشگران میگویند گرچه در مورد تاثیر آنتی بیوتیک در مشکلات سینوس تردید وجود دارد، میزان تجویز این داروها برای درمان سینوزیت در کشورهای مختلف بسیار بالا است.
دکتر مروتن لیندباک از دانشگاه اسلو در نروژ در اظهار نظری در مورد این تحقیق میگوید، با توجه به نتایج برخی ار بررسیها به نظر میرسد بهتر باشد به بیماران گفته شود، حدود یک هفته پیش از آنکه دارویی برایشان تجویز شود، منتظر بمانند، چرا که بسیاری از آنها در این مدت بدون نیاز به دارو بهبود پیدا میکنند.
تنها معدودی از بیماران که دچار تب، ناخوشی و بدتر شدن حال عمومی هستند، ممکن است هنوز به آنتیبیوتیک نیاز داشته باشند.