سيدعباس صالحي در توييترش نوشت: «دخترم با مادرش به ديدن فيلم قهرمانان كوچك رفته بود، سينماي كودك موضوع نويي را تجربه ميكند: خريد كالاي ايراني. فيلم را پسنديده بود» و حالا فيلم قهرمانان كوچك با اين اندوخته در آستانه ميلياردي شدن روزهاي خوبي را پشت سر مي‌گذارد. اين اتفاقات شايد بيش از هر چيز بهانه خوبي باشد براي مرور وضعيت اين سينما؛ سينمايي كه مي‌تواند بدون هيچ‌يك از ابزارهاي رقابتي ساير فيلم‌ها نظير سوپراستار و تبليغ و جنجال، در ماراتن رقابت‌هاي سينمايي حضور جدي داشته باشد.
- سينماي كودك ناظم نمي‌خواهد
«تعاريف ما درباره سينماي كودك عقب‌افتاده است.در واقع ما در حال تحميل مفاهيم مطلوب خود به سينما هستيم وگرنه سينماي كودك به عقيده من اصلا معنا ندارد. عده‌اي مي‌گويند كودك بايد شاد باشد و دست بزند و بخندد؛ من هم مخالف نيستم، اما بپذيريم كه كودك اين اتفاقات را مي‌تواند در شوي تلويزيوني و تئاتر هم تجربه كند. در دنيا، سينماي كودك حتي در بخش انيميشن هم مخاطب خانوادگي دارد و ديگر دوره ساختن فيلم‌هايي سراسر سادگي فقط براي كودكان گذشته است.»
اين حرف‌هاي مسعود كرامتي است كه فيلم «پاتال و آرزوهاي كوچك» او در سال‌هاي دور را خيلي‌ها ديده‌اند.كرامتي معتقد است: «نبايد براي هر چيزي تعيين تكليف كنيم و مثلا بگوييم فلان فيلم براي كودك است و فلان فيلم درباره كودك و سياه‌نمايي. خدا را شكر كه يك پاي سينما در زمين صنعت است و پول موضوع تعيين‌كننده‌اي به‌حساب مي‌آيد، پس بگذاريد همه سلايق فيلم بسازند و محك بخورند. جالب‌تر اينكه بعضي‌‌ها هم مي‌گويند چون مردم استقبال مي‌كنند پس توليد فرهنگي‌مان خوب است اما كسي نمي‌گويد كه آيا مسئولان فرهنگي نيم نگاهي هم به ارتقاي سليقه و رشد استانداردهاي فرهنگي دارند يا خير؟»
كارگردان «روز كارنامه» همچنين با اشاره به نوع نگاه ناظم‌گونه در امور فرهنگي تأكيد دارد كه «بهتر است كمي درباره اين جمله هميشگي‌مان كه بچه‌هاي اين دوره زمانه بسيار باهوشند تامل كنيم و به‌جاي بساز و نسازهاي رايج در سينما متوجه باشيم كه بچه‌هاي اين دوره و زمانه بزرگ هستند و مثل آدم بزرگ‌ها حرف مي‌زنند و رفتار مي‌كنند، چون دنياي كودكي ندارند و اصلا با بچهها زندگي نمي‌كنند.
پس اين كودكان دغدغه‌شان كف زدن در سالن و ذوق كردن از ديدن شيطنت‌هاي پيش‌پا افتاده قهرمان فيلم نيست و بايد سليقه‌شان جدي‌‌تر گرفته شود.» كرامتي با اشاره به انيميشن‌هايي كه مخاطب بزرگسال دارند، مي‌گويد: «به‌جاي اينكه چندين سال وقت بگذاريم تا جلوي ساخته‌شدن فيلمهاي كودك به بهانه دغدغه‌مند بودنشان را بگيريم، ياد بگيريم فيلمي بسازيم كه بچهها ببينند و خانواده‌هايشان هم در اين لذت آنها را همراهي كنند.»
- قناعت به فيلم كودك براي كودك
«سينماي كودك حامي ندارد وگرنه مي‌تواند در چرخه فروش براي خودش سهم قابل اعتنايي به‌دست بياورد. متأسفانه در ايران فقط بنياد سينمايي فارابي از سينماي كودك حمايت ميكند آن هم فقط در بخش توليد. ما هيچ برنامه‌اي براي اكران فيلم كودك نداريم و حتي قرارداد همكاري با آموزش و پرورش هم تنها در حد يك ابلاغيه باقي مانده است.» اينها حرف‌هاي حسين قناعت است كه حال و روز فيلمش در اكران بد نيست و البته از حمايت توييتري وزير از فيلمش بسيار خرسند.
كارگردان قهرمانان كوچك اما درباره اين موضوع كه آيا قامت سينماي كودك همين فيلمهاي سرخوشانه است يا نه؟ مي‌گويد: «من فيلم ملي ساخته‌ام و با زبان سينما به كودكان مي‌گويم محصول وطني بخرند. صدالبته كه من معتقدم فيلم كودك بايد براي كودك باشد. فيلم را بايد بچهها ببينند و سرگرم شوند و باقي مسائل حواشي است.». قناعت البته با يادآوري حمايت وزير از فيلم مي‌گويد اي‌كاش شهرداري و آموزش و پرورش هم پاي كار بيايند و از سينماي كودك حمايت كنند. او تأكيد ميكند كه هنوز سازندگان فيلمهاي كودك بايد با همان بخشنامه همكاري آموزش‌و‌پرورش با سازندگان اين فيلم‌ها با مدارس هماهنگي كنند و دانش‌آموزان را به سينماها بكشانند.