براساس گزارش ساينس الرت، اكنون محققان به اين نتيجه رسيده‌اند كه اين جريانات هسته زمين علاوه بر اينكه مي‌توانند طول روزها را تغيير دهند،مي‌توانند نشانه‌هايي براي وقوع زلزله نيز باشند.
اين نوسانات در طول روزها را شايد نتوانيد احساس كنيد زيرا تغييرات در مقياس ميلي‌ثانيه رخ مي‌دهند. اما دو زمين‌شناس ميان اين نوسانات كوچك طي 100 سال گذشته و بروز زلزله‌هاي 7 ريشتري ارتباطي پيدا كرده‌اند. اين دو دانشمند دانشگاه كلرادو باور دارند تكانه‌هاي موجود در جريان آهن مذاب در هسته زمين عامل هردوي اين رويداد‌ها است.
درصورت درست بودن اين فرضيه، مي‌توان از اين رويداد به عنوان يك پيش‌گوي زلزله جديد استفاده كرد،سيستمي كه مي‌تواند پنج سال جلوتر نسبت به وقوع زلزله در زمين هشدار دهد.
هنوز كسي نمي‌داند فرايند اين تكانه‌ها برچه اساسي رخ مي‌دهد، اگرچه اين ريز امواج بر ميدان مغناطيسي زمين نيز تاثيري نامحسوس دارند. يكي از فرضيات بر اين اساس ايت كه بخشي از لايه خارجي هسته مذاب به گوشته بالايي خود چسبيده و همين موضوع جريان مايع مذاب را دچار تغيير كرده و موجب تغيير حركت زمين مي‌شود.
محققان به تازگي با انطباق دادن زلزله‌هاي شديدي كه در دوره‌اي 32 ساله رخ داده‌اند با نقطه اوج نوسانات طول روز در زمين پي برده‌اند اين پديده‌ها در قلب زمين ريشه دارند. به گفته آنها نوعي فعاليت تكانه‌اي باعث خلق فصلي زلزله‌خيز در زمين مي‌شود. به بياني ديگر از سال 1900، از ميان تمامي زلزله‌هاي بالاي هفت ريشتري كه رخ داده،80 درصد از آنها پنج سال پس از يكي از تغييرات در طول روزهاي زمين رخ داده‌اند. زلزله سال 2010 هائيتي نيز جزو همين موارد است.