اگرچه سازمان تأمين اجتماعي خدمات ضروري دندانپزشكي مانند جرمگيري، ترميم و كشيدن دندان را بهصورت رايگان به افراد تحت پوشش خود ارائه ميدهد، بسياري از والدين تمايل دارند درمانهاي دندانپزشكي خود و فرزندانشان در مراكز خصوصي، با كيفيت خدمات بالاتر و تحت نظر دندانپزشك مورد اطمينانشان انجام شود. در سالهاي اخير شاهد ورود شركتهاي بيمه خصوصي و دولتي به عرصه دندانپزشكي بودهايم كه اين خود ميتواند آغازگر تحولي در نظام سلامت دندانپزشكي كشور باشد.
اغلب اين شركتهاي بيمه به مشتريان خود اجازه ميدهند به دندانپزشك خانوادگيشان مراجعه كنند و پس از انجام درمان با ارائه فاكتور، تمام يا كسري از مبلغ پرداختشده را تا سقف مالي مشخصي دريافت كنند. با وجود سودمندي شركتهاي بيمه در كمك به اقتصاد و سلامت خانواده، تمامي اين بيمههاي دندانپزشكي مبتني بر انجام خدمات درماني هستند و راهكاري براي پيشگيري از ايجاد بيماريهاي دهان و دندان درنظر نگرفتهاند.
براساس تعريف سازمان جهاني بهداشت (WHO) روشهاي پيشگيري در دندانپزشكي به 3سطح تقسيم ميشود؛ سطح اول آموزش و بالابردن سطح آگاهي مردم نسبت به اهميت بهداشت دهان و دندان و همچنين آموزش جهت كاهش مواد قندي در رژيم غذايي است، سطح دوم اقدامات تشخيصي دورهاي جهت شناسايي زودهنگام پوسيدگيها و سطح سوم شامل انجام درمانهاي ترميمي، عصب كشي و روكش است. متأسفانه فعاليت اغلب شركتهاي بيمه در سطح سوم پيشگيري متمركز است كه پرهزينهترين و در عين حال كماثرترين روش پيشگيري از بيماريهاي دهان و دندان است. آموزش تخصصي بهداشت بهصورت چهره به چهره توسط دندانپزشك و تكرار اين آموزش بهصورت دورهاي مؤثرترين روش براي افزايش سطح آگاهي و بهداشت دهان و دندان است.
در يك جلسه آموزش بهداشت استاندارد ابتدا بيمار به روش معمول خود مسواك ميزند، سپس با استفاده از قرص آشكاركننده، ميكروبهاي باقيمانده بر سطح دندان رنگي ميشوند و درنهايت با تكرار و تصحيح مسواكزدن تحت نظر دندانپزشك اين پلاكهاي ميكروبي نيز تميز ميشوند. با وجود اهميت بالاي جلسات آموزش بهداشت در حفظ سلامت جامعه، متأسفانه اين جلسات هيچ جايگاهي در ليست خدمات شركتهاي بيمه داخل كشور ندارد. اين در حالي است كه در اغلب كشورهاي توسعه يافته آموزش بهداشت داراي يك كد و تعرفه مشخص است و بيمهشدگان بهصورت دورهاي از اين آموزشها بهرهمند ميشوند.
ورود شركتهاي بيمه به حوزه فرهنگ بهداشت دهان و دندان نهتنها منجر به افزايش سطح سلامت جامعه ميشود بلكه ميتواند در درازمدت هزينه شركتهاي بيمه را كاهش و سود دهي آنها را افزايش دهد. به همين ترتيب اگر شركتهاي بيمه مشتريان خود را موظف كنند جهت معاينات دورهاي ۶ ماهه به دندانپزشك مراجعه كنند، با صرف هزينه اندكي ميتوانند پوسيدگيها را در نقطه شروع متوقف كرده و از صرف هزينه براي عصب كشي يا روكش دندانها جلوگيري كنند.