به گزارش مهر، محمدرضا رضوان‌طلب درباره پذیرش عضو هیات علمی خارج از روند جذب وزارت علوم، گفت: به هیچ عنوان خارج از روند جذب، فردی به عنوان عضو هیات علمی در دانشگاه‌ها پذیرش نمی‌شود.
وی ادامه داد: دانشگاه‌ها برخی مواقع قراردادهای داخلی منعقد می‌کنند و بر روی این قراردادها اسامی ساختگی مانند قرارداد مشروط، پیمانی مشروط، همکار علمی و همیار علمی قرار می‌دهند که این اسامی اصلا سندیتی ندارد و برای داوطلب، دانشگاه و مرکز جذب چیزی جز ایجاد مشکل ندارد.
رئیس مرکز جذب وزارت علوم افزود: اگر افرادی تحت اسامی عنوان شده، در دانشگاه‌ها مشغول به کار هستند، این عناوین سندیت ندارد و در قانون برای آن تعریفی ارائه نشده است.
وی گفت: اعضای هیات علمی بعد از طی فراخوان جذب، اول به صورت پیمانی پذیرش شده سپس به صورت رسمی آزمایشی تغییر وضعیت داده و بعد از آن به رسمی قطعی تبدیل وضعیت می‌دهند، چیز دیگری جز این سه مورد در قانون استخدام نداریم.
وی درباره اینکه آیا دانشگاه‌هایی که این افراد را تحت عنوان قرارداد مشروط و پیمانی مشروط به کار می‌گیرند خلاف قانون فعالیت می‌کنند، افزود: خود دانشگاه‌ها این عناوین را خلق می‌کنند، در قانون تعریفی برای آن ارائه نشده، قانون تنها اجازه داده است یک سال قبل از اینکه عضویت پیمانی فرد توسط مرکز جذب تایید شود، قرارداد داخلی منعقد کنند و دانشگاه با بودجه اختصاصی خود، حقوق وی را پرداخت کند.
وی افزود: نباید دانشگاه‌ها اسامی ساختگی برای این موارد درست کنند و بنویسند عضو هیات علمی، بلکه باید در قرارداد این افراد بنویسند، قرارداد خرید خدمات علمی، مثل سایر قراردادها که اسم آن به هیچ عنوان هیات علمی نیست.
رضوان‌طلب افزود: این همه استاد حق‌التدریس داریم؛ آیا می‌توانند بگویند ما عضو هیات علمی هستیم. با وجود اینکه در قبال واحدهای مشخصی که تدریس می‌کنند، حقوق نیز می‌گیرند؛ اما نام آن استخدام به عنوان عضو هیات علمی نیست.