فيلم اول به يك بهانه و فيلم دوم با نام «برلين منفي هفت» هم به عذري ديگر بهرغم استقبال در جشنوارههاي بينالمللي در ايران چندان مورد توجه قرار نگرفت تا بالاخره او بعد از سالها آرام بودن، حالا دغدغههايش را همزمان با نهايي شدن ساخت سومين تجربه سينمايياش با همشهري در ميان بگذارد. رامتين لوافي كه فرم شركت آخرين ساختهاش «هتتريك» در جشنواره سي و ششم را پر كرده و هفته آينده ميخواهد فيلم را تحويل دبيرخانه جشنواره بدهد با ما به گفتوگو نشست.
- آرام بود و تا فرداها شمرد
«فيلم اول من بهدليل اينكه پروانه ساخت سينمايي نداشت نتوانست در جشنواره فيلم فجر شركت كند اما در حدود 60جشنواره خارجي حضور داشت و با چندين جايزه بينالمللي لااقل ارزش ديدهشدن براي تماشاگر ايراني را داشت. فيلم در مملكت خودم هيچوقت به نمايش درنيامد و چون بخشي از حقوق فيلم مربوط به يك مؤسسه فرهنگي هنري است و آنها هم تاكنون هيچ اقدامي براي نمايش فيلم انجام ندادهاند ديگر نميتوانم كاري انجام دهم. سال توليد فيلم 85 است و بايد حق بدهيد كه براي من بهعنوان فيلمساز اين بازگشت به عقبها نه با منطق همخواني دارد و نه عقلاني است.»
لوافي البته بعد از توضيح سرنوشت عجيب فيلم اولش حرفهاي بسياري هم درباره دومين تجربه فيلمسازياش دارد: «من اهل حاشيه نيستم و معتقدم وقتي در جامعهاي زندگي ميكنم طبعا چارچوب قوانين آن را پذيرفتهام. بعد از بيمهري به فيلم اولم اما اينبار نوبت گروهي ديگر بود كه فيلم را بنوازند و با اصطلاحاتي مانند نفتي و دولتي، برلين منفي هفت را بدون توجه به خود فيلم ميزدند.»
- جدال در منفي هفت
در پاسخ به چرايي اطلاق فيلم سفارتي به چند فيلم از جمله فيلم او ، رامتين لوافي اينگونه ميگويد:«ميدانم كه فيلم من در مسير خصومت شخصي عدهاي قرار داشت و به همين جهت حسابي تخطئه شد.
من آن زمان يك كلمه هم حرف نزدم و پيش وجدان خودم راحت بودم كه فيلم من كه با مشاركت بخش دولتي ساخته شده سزاوار اين هجمهها نيست و اگر فيلم من فيلم شايستهاي باشد، گذر زمان هم اين موضوع را ثابت خواهد كرد.
جالب اينكه همان سال من مطلع شدم كه برلين منفي هفت با 7 راي هيأت انتخاب 7 نفره جشنواره فجر هم به بخش سوداي سيمرغ راه يافت و هم بخش بينالملل و البته فيلمهاي اول. البته اين راهيابي به بخش فيلمهاي اول هم جالب بود چون انگار مسئولان باور نداشتند فيلم اول من با جوايز خارجياش يك فيلم سينمايي محسوب ميشود.»
برلين منفي هفت در جشنواره چند سيمرغ هم دشت كرد اما در اكران زمين خورد. چرايياش از زبان كارگردان فيلم از اين قرار است: «در مدت كوتاه اكران برلين منفي هفت آن هم در بدترين زمان ممكن خودم و ديگر عوامل فيلم خيلي دير متوجه آغاز نمايش عمومي شديم.
ما به اندازه يك برگه A4 هم تبليغات نداشتيم. من هم اصلا دوست ندارم بگويم حقم خورده شده چون معتقدم خطر اين نيست كه كساني در جايي قرار دارند كه حقشان نيست، بلكه خطر اصلي اين است كه عموم افراد فكر كنند حقشان پايمال شده است. پس خودم نميخواهم در اين جريان حركت كنم، البته ميپذيرم كه گاهي هم نبايد خنثي بود و بهعنوان يك عضو جامعه بايد موضع گرفت و حتي اعتراض كرد اما من ذاتا خودم اهل اين حرفها نبوده و نيستم.»
- گل سوم
«هتتريك فيلم خودم است. دليلش هم اين است كه در فيلم اولم بودجه كم محدوديتهايي در توليد ايجاد كرد و در فيلم دوم، فيلمي را ساختم كه بهرغم علاقهمندي به فيلمنامه، فيلمنامهاش را خودم ننوشته بودم، ولي حالا در هتتريك همهچيز همانطور است كه خودم ميخواستم. فيلم در يك بازه دوساعته ميگذرد و زمان نمايش فيلم هم حدود همان 2ساعت است كه از 11 شب شروع و تا يك بامداد ادامه پيدا ميكند.» لوافي معتقد است كه فيلمش يك فيلم شهري است و البته اصطلاح ورزشي هتتريك با قصهاش مرتبط است.
هتتريك توسط هايده صفيياري تدوين شده، صداگذاري توسط اميرحسين قاسمي پايان يافته و اصلاح رنگ هم در شرف اتمام است و به اين ترتيب نسخه جشنوارهاي فيلم هفته آينده به دبيرخانه فيلم فجر فرستاده خواهد شد. لوافي اميدوار است كه با هتتريك كه اميرجديدي، پريناز ايزديار، ماهور الوند و صابر ابر بازيگرانش هستند، بتواند تماشاگران ايراني را پاي فيلمش بنشاند و راضي نگاهشان دارد.