براساس گزارش نيچر، اين بخش از آب باستاني اقيانوس در اين منطقه سايه بدون هوا قرن‌ها است كه به دام افتاده و اينطور به نظر مي‌آيد در اين بخش از اقيانوس زمان متوقف شده‌است.
محققان دانشگاه نيو‌ساوث‌ولز دريافته‌اند درحدود دو كيلومتر زير سطح اقيانوس آرام و هند منطقه سايه‌اي وجود دارد كه به ندرت حركت عمودي در ميان آب‌هاي اين بخش ديده مي‌شود و آب در اين بخش سايه قرن‌ها است كه ساكن باقي مانده‌است.
به گفته دانشمندان، تاريخ‌نگاري كربن-14 تاكنون نشان داده كه قديمي‌ترين آب‌ها در اعماق اقيانوس آرام قرار دارند، اما تا به امروز دليل سكون اين آب‌ها در عمق دو كيلومتر از سطح آب اقيانوس ناشناخته باقي مانده بود. اكنون بررسي‌هاي جديد حركات اعماق آب كه چرخه وارونه عميق نام دارد نشان مي‌دهد دليل اين پديده با شكل هندسي بستر اقيانوس در ارتباط است و اين بستر اقيانوس است كه براي مدت‌هاي طولاني مانع از چرخش آب‌هاي عميق و متراكم اقيانوسي مي‌شود.
اين به آن معني است كه در بخشي جداافتاده از اقيانوس آرام شمالي كه وسعت آن تقريبا 6000 كيلومتر از غرب به شرق و 2000 كيلومتر از شمال به جنوب است، آب اعماق اقيانوس در حلقه‌اي ثابت در چرخش است و هيچ شانسي براي رسيدن به سطح اقيانوس را ندارد.
تلاش اصلي محققان درك چگونگي و چرايي قديمي بودن آب اين بخش از اقيانوس است و براساس نظريه‌اي كه ارائه داده‌اند، شكل بستر اقيانوس نقش مهمي را در اين پديده به عهده دارد.
به واسطه توپوگرافي بستر اقيانوس در اين بخش و شكل به دام افتادن آبي كه تقريبا هرگز به سطح نمي‌رسد، تمركز اكسيژن در منطقه سايه نسبت به آب بخش‌هاي بالاتر بسيار كمتر خواهد بود، اما اين آب راكد نيز همچنان مي‌تواند ميزبان حيات باشد؛ شايد حيات در اين منطقه پررونق نباشد اما اين به معني مرده بودن اين بخش از اقيانوس نيست.