اين كمپين، ابتكاري واحد براي همكاري جهاني در زمينه آلودگي هواست و مهم‌ترين هدفش اين است كه عوامل تأثيرگذار در آلودگي هوا را در شهرهاي مهم دنيا مورد توجه قرار داده و عوامل خطر را كم كند.
آلودگي هوا يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي شهرنشينان است و در برخي از شهرهاي مهم دنيا، بيشتر از حوادث اتومبيل، جان انسان‌ها را مي‌گيرد. هوايي كه تنفس مي‌كنيم ساده‌ترين و ضروري‌ترين عامل زندگي در اين سياره است. اما زماني كه هواي موجود در شهر يا كشوري آلوده مي‌شود تأثيرات جبران‌ناپذيري بر سلامت عمومي شهروندان دارد.
سازمان بهداشت جهاني و محيط‌زيست سازمان ملل متحد براي ايجاد كمپين تنفس براي زندگي در اكتبر2016 تصميمات مهمي را اتخاذ كردند تا علاوه بر مطالعه و تحقيق روي مشكلات آلودگي هوا، هر سال 44شهر با هدف افزايش كيفيت هوا، در اين كمپين، شركت و بر اساس اهداف آن عمل كنند.
به گفته پي‌ير رنگر ـ رئيس كميته كمپين تنفس براي زندگي ـ داوطلبان پيوستن به اين كمپين، بايد به يك برنامه عملي متعهد شوند كه بر اساس آن تا سال2030 هواي موجود در شهرهاي عضو، براي شهروندان اين شهرها، پاكيزه و عاري از هرگونه آلودگي مي‌شود. هر شهر مسائل مختلفي دارد اما كمپين تنفس براي زندگي، علت اصلي آلودگي هوا را تأمين انرژي، انتشارهاي مربوط به حمل‌ونقل و مديريت ضعيف زباله‌ها مي‌داند. براي نمونه، در شهر تالكا در شيلي مردم عمدتا خانه‌هاي خود را با سوزاندن چوب، گرم مي‌كنند و به همين دليل در فصل زمستان، كيفيت هوا بسيار بد است.
همچنين در مغولستان، سوزاندن زباله به‌عنوان يك روش براي كاهش آلودگي در محيط اطراف شناخته شده درحالي‌كه اين اقدام، آلودگي زيادي را در اين كشور توليد مي‌كند. در لس‌آنجلس و لندن نيز آلودگي ناشي از موتورهاي وسايل نقليه كربن‌سوز، مهم‌ترين دليل نگراني اصلي شهروندان و مسئولان اين شهرهاست.
نكته قابل توجه اينكه لندن يكي از شهرهايي است كه به‌عنوان الگويي مهم در ماموريت كمپين تنفس براي زندگي، براي بهبود كيفيت هوا پيشرفت چشمگيري داشته و دولت انگليس خود را متقاعد كرده كه از قوانين موجود در اين كمپين براي بهبود كيفيت هوا پيروي كند. صادق‌خان ـ شهردار لندن ـ در بيانيه‌اي كه در ماه آگوست (شهريور96) منتشر شد اعلام كرد: «طرح مسئله كيفيت هوا در دولت، فرصت يكباره يك نسل براي ايجاد هواست كه همه ما آن را سمي مي‌كنيم.
آلودگي هوا باعث مرگ زودرس ۴۰هزار نفر در سراسر دنيا مي‌شود كه از اين تعداد بيش از 9هزار نفر در يك سال، در لندن جان خود را به دليل آلودگي هوا از دست مي‌دهند. تعهد دولت براي كمك به شهروندان لندن بايد آنقدر قوي باشد كه از اين فرصت براي بهبود كيفيت هوا استفاده كند و مسئولان كيفيت هوا بايد اقدامات جسورانه‌اي را براي محافظت از سلامت شهروندان و نجات جان آنان در مقابل آلودگي هوا در پيش گيرند.
براي مثال تا‌كنون براي عمل به اهداف كمپين تنفس براي زندگي، اقداماتي در زمينه ارتقاي قابليت‌هاي حمل‌ونقل عمومي صورت گرفته است و بر اساس مطالعات صورت‌گرفته، تا سال2041 در لندن 80درصد شهروندان سفرهاي درون‌شهري‌شان را به‌صورت پياده يا با دوچرخه و يا به وسيله حمل‌ونقل عمومي، انجام خواهند داد. همچنين اين شهر هم‌اكنون زيرساخت‌هاي مناسبي همچون ايستگاه‌هاي شارژ مناسب و وسيع را براي حمايت از وسايل نقليه الكتريكي آماده كرده تا بتواند در سال‌هاي پيش رو اطمينان حاصل كند كه تا سال۲۰۳۰ تمام تاكسي‌ها و خودروها مي‌توانند با استفاده از سوخت الكتريكي، باعث كاهش آلودگي هوا شوند».
اهداف موجود در كمپين تنفس براي زندگي، به كاهش انتشار آلاينده‌هاي مضر در هوا محدود نيست بلكه درصدد است كه با ايجاد همكاري‌هاي بيشتر بين مسئولان و شهروندان، باعث رشد توسعه اجتماعي و اقتصادي در شهرهاي پرجمعيت دنيا شود.
يكي ديگر از اعضاي مهم كمپين تنفس براي زندگي، شهر سانتياگو در كشور شيلي است كه با پيوستن به اين كمپين به نتايج خوبي دست يافته است. سانتياگو رزپيرا، طرحي مهم براي كاهش آلودگي هواست كه به منظور كاهش آلودگي توسط بخش‌هاي حمل‌ونقل، صنعتي و مسكوني مورد توجه قرار گرفته است. شهر سانتياگو به‌دليل اينكه بين دو محدوده كوهستاني بزرگ قرار دارد، شديدا از كمبود كيفيت هوا رنج مي‌برد و به همين دليل مسئولان اين شهر سعي دارند كه براي كنترل آلودگي هوا، از مكانيزم‌هاي بهتري در حمل‌ونقل شخصي استفاده كنند.
مارسلو منا ـ وزير محيط‌زيست شيلي ـ مي‌گويد: «كوه‌هاي بزرگ سانتياگو آلودگي هوا را در اين شهر متمركز مي‌كنند؛ بنابراين ما نياز به اقدامات قابل توجهي براي ساختن گرمايش مسكوني بسيار تميزتر داريم و با تنظيم ايستگاه‌هاي كنترل كيفيت هوا، بايد ميزان كربن سياه و دي‌اكسيدكربن را كاهش دهيم».
به گفته وزير محيط‌زيست شيلي برنامه كيفيت هوا بالاترين برنامه اجراشده در اين كشور است و به همين دليل بسياري از شهروندان مهم‌ترين دغدغه خود را رفع مشكل آلودگي‌هاي ناشي از وسايل حمل‌ونقل مي‌دانند. قابل توجه است كه در سانتياگو براي نخستين بار قانون ممنوعيت سوزاندن چوب براي گرم‌كردن خانه‌ها وضع شده است. همچنين يكي ديگر از اقدامات مهم در اين شهر ممنوعيت دائمي رفت‌وآمد اتومبيل‌هاي فرسوده است و به همين دليل بسياري از شهروندان تلاش مي‌كنند كه به جاي استفاده از وسايل شخصي، از حمل‌ونقل عمومي استفاده و هواي پاكيزه‌تري را استشمام كنند. پيوستن به كمپين تنفس براي زندگي، براي شهرداران شهرهاي مهم دنيا، فرصتي ايجاد مي‌كند كه با اجرايي‌كردن اهداف اين كمپين، كيفيت هوا را كنترل و بلافاصله تأثيرات شگرف آن را بر پاكيزگي هوا و كيفيت زندگي شهروندان تجربه كنند.