به گزارش ایرنا، این تک درنا که "امید" نام دارد، آخرین بازمانده از درناهای سفید سیبری است که در یک دهه اخیر پس از مرگ زوجش "آرزو" به تنهایی به تالاب فریدونکنار سفر می‌کند.
امید در حالی صبح شنبه در تالاب فریدونکنار مشاهده شد که حامیان این پرنده زمستان‌گذران در حال انقراض، از آمدنش ناامید شده بودند.
نسل درنای سفید از میان 15 گونه درنای موجود، در حال انقراض است. این گونه درناهای سیبری به جز سال‌های 88 و 94 در تمام نیم قرن گذشته با طی مسیر حدود پنج هزار کیلومتری، مازندران را مقصد زمستان‌گذرانی خود انتخاب کرد.
رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران گفت که تک درنای سیبری صبح امروز چهارم آذر در تالاب فریدونکنار مشاهده شد.
کوروس ربیعی افزود: زمان سفر این پرنده از سیبری به عرض‌های جنوبی در تالاب فریدنکنار در چند سال اخیر با وقفه انجام می‌شود به طوری که از اوایل مهر ماه به اوایل آذر ماه رسید.
وی دلیل این تاخیر را ناشی از مساعد بودن شرایط آب و هوایی در 2 زیستگاهی دانست که درنای سیبری پیش از آمدن به مازندران در آن اقامت می‌کند.
دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی "گروس لئوکوجرانوس" Grus leucogeranus شناخته می‌شود، پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از 2 متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی‌مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می‌رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه پویانگ در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان 150 گونه زمستان‌گذران با جمعیت یک میلیون و 500 هزاری به تالاب و آببندان‌های مازندران از جمله تالاب بین‌المللی میانکاله سفر می‌کنند.