اين در حالي است كه ايران از سيستم‌هاي سنتي بسيار خوبي براي مديريت منابع آبي برخوردار بوده است.
به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني محيط‌زيست، كاوه مدني با بيان اينكه موضوع آب در ايران غيرقابل پيش‌بيني است، خاطرنشان كرد: مي‌توان از تجارب ساير كشورهاي خشك دنيا همچون آمريكا بهره گرفت اما آنچه شرايط ايران را پيچيده‌تر مي‌كند، عدم‌آمادگي ايران براي اجراي برنامه‌هاي مختلف در اين حوزه است. اين آمادگي‌ها شامل آمادگي‌هاي مالي، همكاري‌هاي بين بخشي و حتي همكاري‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي است.
معاون سازمان حفاظت محيط‌زيست، بخش‌هاي مختلف همچون اقتصاد و كشاورزي را ازجمله حوزه‌هاي مؤثر در بخش آب دانست و افزود: حوزه كشاورزي يكي از اصلي‌ترين مصرف‌كنندگان آب در ايران است اما پرسش اين است كه آيا با توجه به موضوع امنيت غذايي و فشار بر ايران در اين حوزه، مي‌توان كشاورزي را تعطيل كرد.
مدني يادآور شد: اگرچه بخش كشاورزي حدود ۹۰ درصد آب را مصرف مي‌كند اما در كاليفرنيا نيز ۸۰ درصد آب در بخش كشاورزي مصرف مي‌شود پس آنچه چالش پيش روي ايران است عدم‌تناسب جمعيت شاغل در بخش كشاورزي با مصرف آب در اين بخش است.
معاون سازمان حفاظت محيط‌زيست با اشاره به اين موضوع كه حدود ۳۰ درصد جمعيت شاغل كشور در بخش كشاورزي فعال هستند و بنابراين براي توسعه اشتغال و اقتصاد باز هم ناچار به فشار بر بخش آب هستيم، گفت: بيشتر مشكل بخش آب، بيرون از اين بخش است.
وي ضمن تأكيد بر دانش فني و تخصصي ايران و نوآوري‌هاي صورت گرفته در بخش تكنولوژي همچون سنجش‌گرهاي هوشمند، تصريح كرد: مشكل آب در ايران بيشتر با مباحث اجتماعي، اقتصادي و سياسي مرتبط است و مربوط به مباحث فني نيست.بنابراين وقتي مي‌خواهيم در مورد آب صحبت كنيم نبايد از ساير حوزه‌هاي مرتبط غافل شويم.