به گزارش خبرنگار مهر، محققان اخیراً دریافته‌اند داروی ۷۰ ساله مالاریا می‌تواند موجب توقف سلول‌های ایمنی در کبد شود، از این رو نانوذرات می‌توانند به محل تومور مورد نظر رسیده و دارو را هدفمند به آن قسمت برسانند.
بسیاری از اوقات داروهای شیمی درمانی به دلیل عدم واکنش خوب بیماران به درمان، به سلول‌های سرطانی نمی‌رسند.
حتی در مورد داروهای نانو هم، تنها حدود یک درصد دوز نانو ذرات با موفقیت به محل تومور موردنظر می‌رسند و بقیه از طریق سلول‌های ایمنی کبد و طحال فیلتر می‌شوند.
محققان موسسه تحقیقات هیوستون آمریکا دریافتند استفاده از دارو "کلروکین" نه تنها موجب افزایش گردش نانوذرات در بدن می‌شود، بلکه فیلتر نانوذرات را توسط بدن کاهش داده و همچنین موجب بهبود تحویل دارو به تومورهای سینه می‌شود.
دکتر مایرو فراری، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «کلروکین با سلول‌های ایمنی موسوم به ماکروفاژ تداخل می‌یابد؛ ماکروفاژها توسط بدن برای شناسایی اجسام خارجی میکروسکوپی و نابودی آنها استفاده می‌شوند.»
در این مطالعه، تیم تحقیق به موش‌ها کلروکین تزریق کردند و آنها را با تزریق نانوذرات پیگیری کردند. کلروکین توانایی ماکروفاژها را در پاکسازی نانوذرات کاهش داد.
یافته‌ها حائز اهمیت هستند چرا که نانوذرات نه تنها در جریان خون باقی ماندند بلکه در تومورهای موش و همچنین ریه‌های موش سالم انباشت شدند که بیانگر این مسئله هست که این شیوه می‌تواند درمان بیماری‌های ریوی را تقویت کند.
کلروکین در دهه ۱۹۴۰ برای پیشگیری و درمان مالاریا اختراع شد.