ناتوانی جسمی، علایق و تمایلات جنسی انسان را کاهش نمی‌دهد و او را از نظر جنسی غیرفعال یا «سرد» نمی‌کند بلکه فقط شیوه‌ها و مهارت وی در ارتباطات جنسی را تغییر می‌دهد.
مسائل جنسی فقط «توانستن یا نتوانستن» نیستند
مسائل جنسی وسیع‌تر از توانایی برای یک عمل ساده آمیزش هستند؛ یعنی شامل احساسات، نگرش‌ها و باورها و رفتارهایی هستند که احساس بودن و وجودداشتن را در انسان ایجاد می‌کنند.
برای افراد پاراپلژیک، کوادریپلژیک و ناتوان جسمی، از دست دادن توانایی عمل جنسی - که بعضا به علت محدودیت حرکت یا بی‌حسی اندام‌های تحتانی پیش می‌آید - به آن معنی نیست که فرد میل و تحریکات جنسی را نیز از دست داده است؛ چون تمایلات و محرکات جنسی عموما از طریق مغز عمل کرده و پیغام برای تحریک فیزیولوژیک اندام‌های جنسی از طریق طناب نخاعی منتقل می‌شود.
به طور مثال حتی اگر فرد به دلیل بی‌حسی در اندام تناسلی، ارگاسم (اوج لذت) را حس نکند، می‌تواند ارگاسم «فانتوم» (تصور اوج لذت‌جنسی) را در دیگر قسمت‌های بدن تجربه کند.
چالش‌ها
با ناتوانی در بخشی از بدن و استرس‌های حاصل از آن، فرد ناتوان و مراقبان‌اش، دیگر جوانب زندگی مانند زندگی جنسی وی را کم اهمیت جلوه می‌دهند؛ در صورتی که آموزش، حمایت تکنیکی و تقویت این جنبه از زندگی، توان فرد برای مقابله با ناتوانی جسمی را بیشتر کرده و امید به زندگی را افزایش می‌دهد.
محدودیت در ایجاد فرصت‌های جنسی، محدودیت در داشتن حریم خصوصی به علت نیاز به مراقبت مداوم، نگرش منفی موجود در جامعه نسبت به فعالیت‌های جنسی افراد ناتوان جسمی یا ذهنی و احتمال مورد سوء‌استفاده واقع شدن، تبعیض و خشونت جنسی، همه و همه از مواردی هستند که باعث فراموش شدن این قشر از جامعه می‌شوند.
این رفتارها، نه تنها توسط اعضای جامعه انجام می‌شود بلکه باور خود افراد ناتوان هم به مشکلات دامن می‌زند. به شما توصیه مـی‌کنیم که از آموزش‌ها و شیوه‌های توانبخشی جنسی -که مخصوص افراد ناتوان جسمی یا ذهنی است - کمک بگیرید.
*متخصص سلامت جنسی