به‌نظر مي‌رسد مديريت بازار جهاني نفت كه چند سالي مغفول مانده بود، از سال گذشته در دستور كار اوپكي‌ها و برخي غيراوپكي‌ها قرار گرفته به‌نحوي كه شاهد توازن در بازار هستيم. البته چشم‌انداز بازار نفت نشان مي‌دهد كه كشورهاي غيراوپك برنامه وسيعي براي افزايش توليد خود به ميزان روزانه يك ميليون بشكه دارند،
به همين دليل انتظار مي‌رود در نشست پيش‌روي اوپك، بارديگر اعضا بر حفظ همگرايي خود به منظور مديريت بازار متمركز شوند و اجازه ندهند تا مازاد عرضه نفت باعث كاهش دوباره قيمت شود. به همين دليل ضرورت منافع جمعي ايجاب مي‌كند تا توليدكنندگان نفت در اوپك و برخي كشورهاي خارج از اوپك همچنان خويشتنداري در افزايش توليد را ادامه دهند.
يكي از ترديدهاي پيش‌روي نشست آتي اوپك، به رفتار روسيه به‌عنوان يكي از بزرگ‌ترين توليدكنندگان نفت جهان برمي‌گردد و چندان نمي‌شود اين اطمينان را داشت كه اين كشور به همراه برخي كشورهاي غيراوپك با سياست اوپك مبني بر حفظ توافق سال گذشته همراهي نشان دهند. اين در حالي است كه برخي كشورهاي ديگر نظير آمريكا،
هيچگاه با توافق موسوم به فريزكردن سهم توليد نفت اوپك و غيراوپك همراهي نخواهد كرد، بلكه مصمم است تا توليد نفت خود را افزايش داده و به‌اصطلاح تخت گاز يا فول فورس به توليد خود ادامه دهد. بنابراين عزم و اراده مشترك اعضاي اوپك براي حفظ سياست فعلي و توليد براساس توافق سال گذشته از يك سو و ترديد درباره عدم‌همكاري جدي برخي كشورهاي غيراوپك باعث شده تا نشست اخير براي تصميم‌گيري درباره سقف توليد و عرضه نفت به بازار جهاني در شرايطي برگزار شود كه نياز اصلي همه توليدكنندگان نفت مديريت بازار و حفظ توازن در توليد و عرضه به شمار مي‌آيد. اگر اين مهم ناديده گرفته شود، بي‌ترديد همه ضرر خواهند كرد.
با اين حساب آنچه چشم‌انداز آينده بازار جهاني نفت را روشن خواهد كرد، به تصميم غيراوپكي‌ها بستگي دارد و تا زماني كه تصميم نهايي آنها اعلام نشود، نمي‌توان از رفتار آنها اطمينان حاصل كرد، چرا كه برخي كشورهاي غيراوپك چندان با نفت بالاي 60دلار موافق نيستند.
در طول حيات اوپك، روابط سياسي بين اعضاي اين سازمان بر تصميم‌ها تأثير‌گذار بوده و چنانچه برخي كشورها نظير عربستان سعودي، كويت يا امارات بخواهند به‌دليل سطح روابط سياسي با ديگر اعضا به‌ويژه ايران تصميم‌گيري كنند، طبيعي است كه قيمت جهاني نفت كاهش خواهد يافت؛ اما نبايد از نظر دور داشت كه اين كشورها بيش از هر زمان ديگر به فروش نفت با قيمت بالاتر حتي بيش از 70دلار براي اداره اقتصادشان نياز دارند. بنابراين رويكرد اين كشورها در شرايط فعلي بيشتر به‌دليل نيازشان به نفت بالاي 60دلار است و قطعا اگر قيمت جهاني نفت كاهش يابد، اين عربستان خواهد بود كه زيان بيشتري نسبت به ايران خواهد ديد. با اين شرايط براي ترسيم چشم‌انداز آينده بازار جهاني نفت بايد ديد فضاي جلسه روز پنجشنبه اوپك چگونه خواهد بود.
اگر بر سر توافق سال گذشته توافق شود، پيش‌بيني مي‌شود در سال 2018قيمت جهاني نفت بالاتر از 60دلار باشد، در غيراين صورت و با احتمال ترديد روسيه براي همراهي با اوپك، نبايد زياد به نفت 60دلاري اميدوار باشيم. قاعده كلي حاكم بر اوپك، رقابت در عين رفاقت و همكاري در راستاي مديريت بازار است و البته اين احتمال بسيار ضعيف هم وجود دارد كه برخي اعضاي اوپك نظير عربستان و تعدادي كشورهاي همسو با سياست‌هاي نفتي رياض، براساس يك تصميم و دستور سياسي، در مسير متفاوتي گام بردارند كه اين گزينه هم‌اكنون بسيار بعيد است.