و ان‌شاءالله در ادامه «سال آبی»ای که در ۲ ماهش با خست آسمان مواجه بودیم، شاهد بارش رحمت الهی باشیم و قدری از «دود و دم» و آلودگی هوا کاسته شود و پدیده وارونگی هوا یا همان اینورژن، بیش از این باعث آزار تهران‌نشینان نشود؛
هرچند اين بليه، تمامي شهرهاي بزرگ و صنعتي را در بر گرفته و مختص تهران نيست. فكر مي‌كنيد چند سال است اين بليه «يقه تهراني‌ها را گرفته» و باز هم به قول قديمي‌ها «ول‌كن معامله نيست»؟ باور مي‌كنيد 60سال پيش، آن‌وقت‌ها كه جمعيت تهران كمتر از 2ميليون نفر و تعداد خودروها حدود يكصد‌هزار دستگاه بود، اطبا و پزشكان، متفق‌القول خطر استنشاق هواي آلوده را گوشزد كردند و گفتند و همچنان مي‌گويند تا به امروز كه به جمعيت هشت ـ ده ميليوني يا بيشتر و شش ـ هفت ميليون خودرو و موتورسيكلت رسيده‌ايم؟
اخطار فوق‌الاشاره، در نوزدهمين روز از زيباترين فصل و ماه خداوند متعال- بهار و ارديبهشت1335 - در جرايد منتشر شده و خواندن آن بعد از 60سال، خالي از لطف نيست؛ «اعلام خطر در مورد گازوئيل. اعلاميه زير از طرف پزشكان تهران انتشار يافته و آقاي دكتر [عيسي] صديق‌اعلم در جلسه علني مجلس امروز بدان اشاره كردند: تمام كشورها، حتي ممالكي كه از حيث بنزين به‌واسطه كميابي و گراني كاملا در مضيقه هستند، از نقطه‌نظر بهداشت عمومي از كاركردن هر اتومبيلي كه با گاز اويل كار مي‌كند در داخل شهرها جلوگيري مي‌نمايند.
با اينكه ايران كشوري است مولد و صادركننده بنزين و عوايد حاصله از فروش آن متعلق به دولت است، مع‌هذا متاسفانه تقريبا از 2سال پيش به اين‌طرف، سوخت بسياري از اتوبوس‌ها و ساير وسائط نقليه كه در تهران به طور دائم كار مي‌كنند، گاز اويل است كه گاز و دودهاي حاصله از آن، گذشته از راه تنفس، داخل خون شده، مسموميت تدريجي و مزمن ايجاد مي‌كند. به واسطه تحريكات دائمي كه در دستگاه مزبور مي‌نمايد، اشخاص و مخصوصا اطفال را براي ابتلا به بيماري‌هاي ريوي و من‌جمله سل كاملا آماده و مهيا مي‌سازد.
چون بزرگ‌ترين برنامه و هدف دولت فعلي تامين بهداشت و سلامت مردم كشور است، ما پزشكان مقيم تهران، برحسب وظيفه وجداني كه داريم، توجه هيأت محترم دولت و مقامات مسئول را به اين خطر بزرگ جلب نموده، استدعا داريم قدغن اكيد فرماييد، از رفت‌وآمد هر اتومبيلي كه با گاز اويل كار مي‌كند در داخل شهر جلوگيري نمايد تا هواي لطيفي كه خداوند به ما عطا فرموده به دست عده‌اي استفاده‌جو، غيرقابل استنشاق نگشته و بهداشت سكنه تهران از اين راه در مخاطره نيفتد.»
يادتان باشد كه حرف 60سال پيش است، نه امروز! نمي‌دانم چه تعداد از اين پزشكان در قيد حيات هستند و اگر ان‌شاءالله عمرشان مستدام بوده باشد و به روزگار ما رسيده باشند، امروز اگر بخواهند اعلاميه صادر كنند، چه خواهند گفت و اخطارشان تا چه حد شدّاد و غلاظ خواهد بود اما مي‌دانم كه 60سال است مي‌گويند و همچنان مي‌گويند و ما هم، همچنان مونواكسيد كربن استنشاق مي‌كنيم و خدا عواقب و عوارضش را ختم به خير كند. چندي قبل يكي از مسئولان... ـ گويي وزارت كشور، اگر اشتباه نكنم ـ گفته بود تهران ديگر محل زندگي نيست! اين گفته، صورت مسئله را پاك‌كردن است. تهران، با اين همه جمعيت و ميليون‌ها باب خانه و فضاي تجاري و اداري و كارخانه و محل توليد، بايد محل زندگي باشد و همگان مسئولند كه بكوشند هواي اين شهر، زندگي‌ساز باشد و از همين امروز اگر شروع كنيم، شايد بتوانيم براي فرداي فرزندان‌مان هوا و زندگي سالم‌تري فراهم آوريم.