فيلمهايي متفاوت و غيرتجاري كه تبليغات كمتري هم دارند، اما تماشاي آنها ميتواند يك تجربهي متفاوت براي نوجوانان علاقهمند به سينما باشد.
اگر دوست داريد اين فيلمها را ببينيد، پرديس سينمايي چارسو، پرديس سينمايي کوروش، سينمافرهنگ، خانهي هنرمندان و موزهي سينما در تهران، پرديس سينمايي کاپري گرگان، پرديس سينمايي گلستان، پرديس شهرفيروزهي نيشابور، پرديس سينمايي هويزهي مشهد، سينمابهمن سنندج، سينمافلسطين همدان، تالارآيهي قم، تماشاخانهي پارس کرمان، سينماعميق بجنورد، سينما سورهي اصفهان و هنروتجربهي بابل، 16 سينماي نمايشدهندهي فيلمهاي گروه هنر و تجربه هستند.
«گميچي»/ عكس: وحيد رضوي
- گميچي (1394)
«گميچي» به كارگرداني «مجيد اسماعيليپارسا»، يكي از فيلمهاي نوجوانانهي سينماهاي گروه هنر و تجربه است. اين فيلم توانست در بيست و نهمين جشنوارهي بينالمللي فيلمهاي كودكان و نوجوانان كه در شهر همدان برگزار شد، پروانهي سيمين بهترين بازيگر نوجوان مسابقهي سينماي ايران (مجيد دريس)، پروانهي زرين بهترين کارگرداني مسابقهي سينماي بينالملل (مجيد اسماعيليپارسا)، پروانهي زرين بهترين فيلم مسابقهي سينماي بينالملل (جواد قليزاده) و جايزهي فيلم برگزيدهي هيئت داوران سيفژ (مرکز جهاني فيلمسازي براي کودکان و نوجوانان) را كسب كند.
تنديس بهترين فيلم و بهترين فيلمبرداري از جشنوارهي آوانکا پرتغال، تنديس بهترين كارگرداني و بهترين بازيگر نقش اول مرد از جشنوارهي مثلث طلايي هند و تنديس بهترين فيلمبرداري از جشنوارهي بروکلين، از ديگر جوايز مهم اين فيلم بهشمار ميرود.
گميچي داستان «حسن»، پسر نوجواني است كه ميخواهد کشتي بهگلنشستهي خانوادگياش را که روزي عروس درياچه بوده، براي تولد پدرش احيا کند، اما برادر بزرگترش تصميم ميگيرد آهنها و باقيماندهي کشتي را بفروشد و...
«پريناز»/ عكس: جواد جلالي
- پريناز (1389)
احتمالاً پيش از اين فيلم سينمايي «آل» يا سريالهاي «مشقعشق»، «ساعتشني» و «سقوط يك فرشته» را از «بهرام بهراميان» ديدهايد و با آثار او آشناييد. اينروزها فيلم «پريناز» از اين كارگردان در گروه هنر و تجربه نمايش داده ميشود.
پريناز، دختري است كه پس از مرگ مادرش، بهسراغ خالهاش ميرود؛ تنها کسي که ميتواند به او پناه دهد. خاله از پذيرفتن او امتناع ميکند اما...
«فاطمه معتمدآريا»، «طناز طباطبايي»، «مصطفي زماني»، «فرهاد آئيش»، «حميد فرخنژاد»، «مژگانبيات»، «شبنم قليخاني»، «فرخ نعمتي»، «مائده طهماسبي»، «اميرحسين فتحي» و «مريم ضيايي» در اين فيلم پربازيگر حضور دارند.
«ائو»/ عكس: عليرضا عليزاده
- ائو/خانه (1395)
«ائو»، «اِوْ» يا همان «خانه»، فيلمي متفاوت به زبان ترکي آذربايجاني است.
«اصغر يوسفينژاد» که کارش را از مطبوعات و مجلههاي «گزارش فيلم» و «فيلم» شروع كرد، در سالهاي اخير در سينماي استاني مرکز آذربايجان شرقي مشغول به کار بوده است. خانه، پس از فيلم «باران رؤياها را نميشويد»، دومين تجربهي كارگرداني اين فيلمساز 48ساله در سينما بهشمار ميرود.
اين فيلم در سي و پنجمين دورهي جشنوارهي جهاني فيلم فجر، سيمرغ زرين بهترين فيلم (اصغر يوسفينژاد)، سيمرغ سيمين بهترين فيلمنامه (اصغر يوسفينژاد) و تنديس بخش «نتپك» شبکهي ارتقاي سينماي آسيا (اصغر يوسفينژاد) را بهدست آورد.
ائو يا خانه، ماجراي يک وصيتنامه است. «سايه» که بهخاطر ازدواج، شش سال است ارتباطش با خانوادهاش قطع شده، زماني به خانهي پدري ميرسد که مأموران دانشگاه علومپزشکي ميخواهند جسد پدرش را براساس وصيت او به اتاق تشريح منتقل ميکنند. اما او نميتواند با اين وصيت نامتعارف کنار بيايد.
«دريا و ماهي پرنده»/ عكس: علي احساني
- دريا و ماهيپرنده (1394)
«دريا و ماهيپرنده»، داستان «احسان»، نوجواني 17ساله است که توانايي تکلم و شنيدن ندارد. او بدون ارتکاب جرم درمرکز بازپروري نوجوانان بزهکار نگهداري ميشود. احسان بارها و بارها تلاش ميکند، بيگناهي خود را با نقاشي به ديگران ثابت کند، ولي هيچکس نقاشيهاي اين نوجوان را درک نميکند، تا اينكه...
اين فيلم، دومين فيلم بلند سينمايي «مهرداد غفارزاده» پس از فيلم «گيرنده» است. او از سال 1359 كار خود را با نوشتن داستانهاي کوتاه شروع کرد و پس از آن مجموعهداستانهايي را براي کودکان و نوجوانان و همچنين بزرگسالان منتشر کرد. او براي فيلم دريا و ماهيپرنده، لوح تقدير جوايز منتقدان فيلم روسيه را كسب كرده است.
نمايي از فيلم «همشهري كين»، ساختهي اورسن ولز
- اورسن ولز صحبت ميكند (1393)
اگر به فيلمسازي، نويسندگي يا بازيگري فكر ميكنيد، اگر دوست داريد در آينده در رشتهي سينما تحصيل كنيد و در نهايت اگر به فيلمهاي مستند علاقه داريد، «اورسن ولز صحبت ميكند»، پيشنهاد خوبي براي شماست.
اين فيلم مستند را «نيما قليزادگان» ساخته و دربارهي آن ميگويد: «در سه سال مراحل تحقيق و ساخت مستند زندگي و آثار ولز، ديدم که نوابغ چهطور با اشتياق و طنازي و تبحر در راههاي سخت گام بر ميدارند. هرکس در هرشاخهي هنري، بهخصوص سينما، موفقيتي بزرگ ميخواهد، بايد زندگي اورسن ولزها را بشناسد.»
«والسي براي تهران»/ عكس: انسيه تبريزي
- والسي براي تهران (1395)
«والسي براي تهران»، مستندي شهري است كه به سراغ يك نوازندهي قديمي موسيقي خياباني رفته است. اين فيلم مستند داستان «مهرداد مهدي» از نخستين نوازندگان موسيقي خياباني در ايران است. او قصد دارد براي برگزاري جشنوارهي موسيقي خياباني در تهران، گروه خود را که سالها با آنها در خيابانها نوازندگي کردهاست، دوباره کنارهم جمع کند، اما در اين راه با اتفاقها و موانع متعددي روبهرو ميشود.
«زينب تبريزي»، نويسنده، كارگردان و تهيهكنندهي اين مستند است و ميگويد: «مهرداد مهدي، به من بسيار آموخت. اينکه در برابر تمام ناملايمات ميتوان راهي براي بقا پيدا کرد، تسليم نشد و خلق کرد. همين ممارست مهرداد براي هدف بزرگش که آشناکردن بيشتر مردم با موسيقي خوب است، باعث شد امروز شاهد اکران فيلمش در گروه هنر و تجربه باشيم.»
گفتني است اين مستند، همراه با مستند «مانکنهاي قلعهحسنخان» در يك سانس نمايش داده ميشود.
«برگ جان»/ عكس: سميه جعفري
- برگ جان (1395)
«ابراهيم مختاري»، فيلمساز 70سالهي بابلي، مستندسازي را از سال 1351 در تلويزيون آغاز كرد. اولين فيلم سينمايي او، «زينت» در سال 1994 ميلادي در هفتهي منتقدين جشنوارهي فيلم کن بهنمايش درآمد.
او دربارهي فيلم «برگ جان» ميگويد: «در سال 1369 در حال ساخت فيلم مستند«زعفران» بودم و ميكوشيدم مراحل كشت اين گياه را در سنت مردم خراسان بهتصوير بكشم. هنگام ساختن فيلم، براي آرايش صحنه، خواستههايي داشتم که برخي از آنها از سوي کشاورزان با مخالفت روبهرو ميشد تا جايي که موجب توقف فيلمبرداري شد.
به هرحال فيلم ساخته شد، اما کمکم برايم روشن شد علت کشمکش ما، به درک آنان از جهان هستي برمي گشت که با درک من تفاوت داشت. اين موضوع بهاندازهاي بامعنا بود كه نتوانستم آن را فراموش کنم، تا فيلمنامهي «برگ جان» را نوشتم و ساختم.»
گفتني است در اين فيلم كه در بخش «جلوهگاه شرق» سي و پنجمين جشنوارهي جهاني فيلم فجر حضور داشت، بازيگراني چون «سعيد پورصميمي»، «مهدي احمدي» و «مريم مقدم» حضور دارند.