به گزارش ایرنا، هیدئو سوزوکی ديروز در کارگاه آغاز به کار پروژه مشترک فائو و ستاد احیای دریاچه ارومیه با عنوان برنامه جامع مدیریت پایدار منابع آب حوضه آبریز دریاچه ارومیه افزود: در پاسخ به این بحران و در راستای جلسات مشترک میان رییس جمهوری ایران و ژاپن، دولت ژاپن در سال 2016 مبلغ 3.5 میلیون دلار برای احیای دریاچه ارومیه به ایران کمک کرد.
وی اظهار کرد: این کمک مالی موجب شد تا بزرگ‌ترین پروژه همکاری میان ایران و ژاپن رقم بخورد که نتیجه آن تاثیر بسیار زیادی بر زندگی مردم محلی خواهد داشت.
وزیر مختار سفارت ژاپن در ایران گفت: در راستای اجرای برنامه جامع مدیریت پایدار منابع آب حوضه آبریز دریاچه ارومیه قرار است حسابداری منابع آبی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه انجام شود که اجرای آن به شکل‌گیری یک برنامه دقیق در راستای اجرای این پروژه که فائو در حال بررسی آن است، کمک بزرگی خواهد کرد.
وی تاکید کرد: امیدواریم تمام این تلاش‌ها موجب تقویت بیشتر ذی‌نفعان و توانمندی آنها شود که رسیدن به این هدف نیازمند داشتن یک برنامه مدیریتی یکپارچه و اجرای هماهنگ آن است که تلاش می‌کنیم این پروژه حداکثر هم‌افزایی را به همراه داشته باشد.
- احیای دریاچه ارومیه نیازمند مدیریت یکپارچه است
همچنین عزیر البحری مشاور ارشد فائو گفت: نقطه شروع پروژه احیای دریاچه ارومیه در ایران در سطح ملی بود از این رو اقداماتی از جمله کاهش 40 درصدی مصرف آب را در یک برنامه 10ساله تدوین کرد.
وی افزود: با توجه به اهمیت موضوع و لزوم استفاده از تجارب بین‌المللی در سال 2015 از فائو دعوت شد تا با این پروژه همکاری کند تا با توجه به تجربه وسیعی که در زمینه کشاورزی و مدیریت منابع آبی دارد، با این پروژه همکاری کند.
وی ادامه داد: فوریه 2015 به ایران آمدیم و بعد از بررسی حوضه آبریز دریاچه ارومیه متوجه شدیم منابع آبی حوضه آبریز دریاچه ارومیه به روشی یکپارچه و تخصصی برای مدیریت نیاز دارد.
عزیر البحری به پیامدهای خشک شدن دریاچه ارومیه اشاره کرد و گفت: چالش‌هایی که این روند پیش رو خواهد گذاشت مسائل اجتماعی و اقتصادی است بنابر این داشتن مدیریتی یکپارچه برای سرایز شدن آن به دریاچه الزامی است.
وی تاکید کرد: در این میان در نظر گرفتن وضعیت معیشت کشاورزان نیز از اهمیت زیادی برخوردار است، یعنی وقتی به کشاورز گفته می‌شود آب کم‌تری مصرف کند باید به گونه‌ای باشد که بر درآمد آن تاثیر منفی نداشته باشد و یا به گونه‌ای جبران شود که معیشت جایگزین هم می‌تواند مد نظر قرار گیرد.
وی با اشاره به این که در این راستا پنج مولفه به صورت یکپارچه طراحی شد، گفت: مساله اصلی این حوضه آب است که به عنوان یکی از مهم‌ترین مولفه‌ها برای دریاچه حیاتی است بنابر این باید یک سیستم حسابرسی پیشرفته و دقیق آبی برای دریاچه در نظر گرفته شود.
مشاور ارشد فائو افزود: مدیریت خشکسالی، مسئال اقتصادی و اجتماعی و توسعه ظرفیت از دیگر مولفه‌های این بخش است که باید در یک سیستم مدیریتی یکپارچه به آنها پرداخته شود.
وی تاکید کرد: برای رسیدن به نتیجه مطلوب ابتدا اطلاعات منطقه را جمع‌آوری و سپس برنامه‌ای جامع برای اجرا طراحی کردیم، بعد از آن نیز وارد مرحله اجرای آزمایشی می‌شویم که برای آن مکان‌ها و مداخلات را نیز مشخص کرده‌ایم و بعد از آن به سراغ پایش این فعالیت‌ها در سطح محلی خواهیم رفت تا تاثیر آن را ارزیابی کنیم.
وی اظهار کرد: هدف اجرای این پروژه کاهش مصرف و افزایش ورودی آب به دریاچه ارومیه است که در نهایت باید ببينیم آیا در رسیدن به این هدف موفق بوده‌ایم و چه فایده‌ای بر روی زندگی و معیشت مردم محلی داشته است.
دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران و در میان دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی واقع شده است و بزرگ‌ترین دریاچه درونْ سرزمینی ایران و دومین دریاچه آب شور دنیاست که در کتب پهلوی چیچست و در شاهنامه خنجست یاد شده است.
آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتا از رودخانه‌های زرینه‌رود، سیمینه‌رود، گدار، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌شود.
این حوضه با داشتن دشت‌هایی مانند دشت پیرانشهر، سلماس، ارومیه، تبریز، آذرشهر، مراغه، میاندوآب، مهاباد، نقده و اشنویه یکی از کانون‌های ارزشمند فعالیت کشاورزی و دامداری در ایران به شمار می‌رود.
حوضه آبریز دریاچه ارومیه 51 هزار و 876 کیلومتر مربع است که حدود سه درصد مساحت کل کشور ایران را در بر می‌گیرد. مساحت خود دریاچه ارومیه نیز معادل چهار هزار و 868 کیلومتر مربع است. این دریاچه بعد از دریاچه بحرالمیت در فلسطین، شورترین دریاچه جهان و از نظر وسعت، بیستمین دریاچه بزرگ دنیاست.